| Zaraz po spacerze ,Piotr udał się z Joanna na piętro ,rozeznać się w kwestii ubioru dla polskiego szlachcica . Przy tej czynności nie zabrakło odrobiny miłosnych igraszek…W końcu hrabina zadecydowała ,że to czas by kupić coś nowego ,ponieważ nic ze skrzyni Piotra jej dostatecznie nie zadowoliło. Postanowili udać się do miasta ,odwiedzić znanego włoskiego krawca. Gdy tylko służba przygotowała powóz do drogi, bez zwłoki ruszyli. Joanna zatrzymała się jeszcze u złotnika, polecając by Piotr ruszył do krawca. Tak też zrobił. Ogólnie niezbyt zadowalała go ta cała wycieczka, sądził ze w kramie krawca przyjdzie mu spędzić trochę czasu, co samo przez się oznaczało ,według niego, jego marnowanie. Rad nie rad zaczął przymierzać stroje. Nagle się zaniepokoił poczuł czyjeś muśnięcie rękawa ,być może też mhm… sztylet? Powoli się odwrócił..
Leonardo!- zakrzyknął Piotr, lecz ten mu nie odpowiedział. Po chwili dodał:
Doprawdy paradne przywitanie drogi Leonardzie…Jestem ciekaw co też każe ci mnie niepokoić w ten sposób, czy to jedynie jakaś krotochwila? ,czy też powodują Tobą jakieś istotne okoliczności ?-zapytał
Ostatnio edytowane przez Piter1939 : 16-12-2010 o 12:20.
|