lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Bogdan · 10-01-2011, 22:27

Chciałem zobaczyć, jak słońce wschodzi nad drzewami.

Czułem się jak rozpędzająca się powoli lokomotywa...

Z początku nic szczeglnego się nie działo. Liście leniwie podrygiwały w rytm sobie tylko znajmej melodii lasu. Tylko te na szczytach... choć może nie. Tylko tamtych ruch byłem w stanie zauważyć. Pozostałe skrywał nieprzebyty mrok dżungli. Pierwszy raz spojrzałem na nią w ten sposób. Nie była skupiskiem drzew. Plątaniną krzaków, zarośli, lian, gałęzi, łodyg, liści, kłączy i czego tam jeszcze. Była...jakby stworem... przyczajonym na skrajach miasta monstrum, jakimś pradawnym gigantem, niepewnym czy już na tyle głodny, by wchłonąć stojące na drodze miasto razem ze wszystkim, na co się składa... niepewnym czy przypadkiem nie tędy wypadła mu droga...skądś... dokądś.... Słońce eksplodowało nad lasem... OUVRE TES YEUX.... robaki toczyły swój codzienny bój... z dziką determinacją, na przekór naturze... w harmonii z nią trwały, budowały, niszczyły, polowały, zbierały, tkały, plotły, goniły mniejsze i uciekały przed większymi robakami... w kurzu podłoża, po stromych ściankach ociaosanych palików, po szorstkiej powierzchni brazentu, przez rozedrgane, gorące powietrze, po skomplikowanej farkurze skóry... Mam złe przeczucia...coś się może stać...zapnijcie Panowie pasy przed snem... Słona wydzielina obficie wypływająca ze wszystkich porów... Pojawiały się coraz częściej obrazy przerażające, dziwne, mdlące. Bałam się zasypiac, budziłam niespokojna, oczy niereagowały jednak na protesty. Powieki same się uchylały, a ja śniłam na jawie... Pozostałam sama. Uciekłam w sny, które zamiast dodawac sił, jeszcze bardziej mnie ich pozbawiały. Okropne... Czy już zdecydowałeś?... Myślałeś o niej... I co w tym złego?... Wielu rzeczy jeszcze o niej nie wiesz... Uczę się jej! Każdego dnia... Cisza... Patrzcie jak pięknie wygląda ten szkarłat... Vincent jest chyba chory... ten tylko, kto z nim się spotka dobrze zna tę prawdę... został wezwany, u jego boku, w pobliżu jego można jedynie żyć na ziemi... zaprawdę nikt nie jest twoim przyjacielem... Przez jej usta wszedł Tezcatlipuca, a jej towarzysz, Ehecatli wszedł przez pępek. Obaj skupili się przy jej sercu, którym jest środek ziemi i stanąwszy tutaj, utworzyli niebo o dużej wadze, co było powodem, że wielu innych przybyło, aby pomc unieść je w górę. Gdy zostało ono umieszczone tam, gdzie znajduje się obecnie, kilku spośród nich pozostało podtrzymując je, by nie upadło... ...Mamy jeszcze kwestię ciała waszej towarzyszki. Mogę wam je teraz oddać, albo...Jeśli sobie życzycie, w imieniu gubernatora zorganizuję pochówek w jedynym miejscu godnym cywilizowanego człowieka. Mamy tu niedaleko obozu nasz cmentarz wojskowy, a czego jak czego ale miejsca w dżungli nie brakuje... Gdyby to ode mnie zależało kazałbym ją pochować na miejscu. Jednak nawet jej nie znalem. Więc decyzję pozostawiam panom... Pochowajmy ją tutaj. Idiotyzmem byłoby noszenie jej ciała. Chyba że Pan ma coś przeciwko... Mówią także, że z tego potopu ocalała nie tylko jedna para ludzi, że uratowało się siedem osb innych, które schroniły się wewnątrz jaskini i wyszły z niej po potopie, i zaludniły na nowo świat rozdzieliwszy się i dlatego ci, ktrzy po nich nastąpili czcili je, każdy naród innego... Człowiek, który zaatakował sterowiec, był niewątpliwie członkiem przestępczego podziemia. Jak Pan widzi, ludzie Ci nie chcą pokojowo wpływać na władzę, lecz używać aktów terroru... takich jak zniszczenie sterowca lub... zabójstwo członka delegacji dyplomatycznej... Rozumiem... że sugeruje Pan, iż zamachowiec nie był sam... Ja to wiem... Chodźcie do nas dzieci... Do prezent dla was... To dla ciebie. A ten... Mamusiu... Sah quesh titel. A ha hil... włosy rozwiewał wiatr. Tańcząca plama czerwieni, zmieniająca kształt niczym lekka tkanina niesiona przez wiatr. Płomień odróżniający się na tle wszechobecnej zieleni... wiesz, że to konieczne Persivalu... wiem... pragniemy ci tylko pomóc... wiem... Cieszy mnie, żę to rozumiesz. To dkla twojego dobra... wiem... dla jej dobra również.... twój przyjaciel Persivalu, bardzo nalegał byś miał tego świadomość... on bardzo ci współczuje... wiem... Jesteśmy gotowi? Pytałem czy wszystko gotowe... tak doktorze... wobec tego zaczynajmy. Na początek 430. Proszę się odsunąć... wiem... ghhhh... łaskotanie w nosie, pieczenie oczu, suchość gardła... pragnienie... odrętwienie... wielka, otwarta przestrzeń. Była to już zupełnie inna kraina, jakbyśmy niepostrzeżenie przenieśli się do innego świata. Równinna, ale również przepiękna. Nasz wzrok ograniczał tylko horyzont... Zajmę się tym. Najszybciej jak tylko bedę w stanie... A co do Pana, Panie Blum... współczujemy panu straty towarzyszki, obaj wiemy, że był pan z nią... związany. Jeżeli chciałby Pan powiedzieć o czymś, co pomogłoby nam, co byłoby ważne... cokolwiek? Chyba że woli pan zostać sam... Poziomy pokarmu moi drodzy słuchacze odnoszą się do poziomów potrzeby, popędu lub podstawowej motywacji która może być świadoma lub nie�-świadoma. Jak sugerowałem w "Eksplozji świadomości" potrzeby powstają, ponieważ każda struktura zarówno w poziomach, jak i liniach jest systemem wzajemnej wymiany z tym samym pozio�-mem organizacji w świecie, czego rezultatem jest holarchia "pokarmu" - pokarmu fizycznego, pokarmu emocjonalnego, pokarmu mentalnego, pokarmu duszy...

10-01-2011, 22:27	#96
Bogdan Reputacja: 1	Chciałem zobaczyć, jak słońce wschodzi nad drzewami. Czułem się jak rozpędzająca się powoli lokomotywa... Z początku nic szczeglnego się nie działo. Liście leniwie podrygiwały w rytm sobie tylko znajmej melodii lasu. Tylko te na szczytach... choć może nie. Tylko tamtych ruch byłem w stanie zauważyć. Pozostałe skrywał nieprzebyty mrok dżungli. Pierwszy raz spojrzałem na nią w ten sposób. Nie była skupiskiem drzew. Plątaniną krzaków, zarośli, lian, gałęzi, łodyg, liści, kłączy i czego tam jeszcze. Była...jakby stworem... przyczajonym na skrajach miasta monstrum, jakimś pradawnym gigantem, niepewnym czy już na tyle głodny, by wchłonąć stojące na drodze miasto razem ze wszystkim, na co się składa... niepewnym czy przypadkiem nie tędy wypadła mu droga...skądś... dokądś.... Słońce eksplodowało nad lasem... OUVRE TES YEUX.... robaki toczyły swój codzienny bój... z dziką determinacją, na przekór naturze... w harmonii z nią trwały, budowały, niszczyły, polowały, zbierały, tkały, plotły, goniły mniejsze i uciekały przed większymi robakami... w kurzu podłoża, po stromych ściankach ociaosanych palików, po szorstkiej powierzchni brazentu, przez rozedrgane, gorące powietrze, po skomplikowanej farkurze skóry... Mam złe przeczucia...coś się może stać...zapnijcie Panowie pasy przed snem... Słona wydzielina obficie wypływająca ze wszystkich porów... Pojawiały się coraz częściej obrazy przerażające, dziwne, mdlące. Bałam się zasypiac, budziłam niespokojna, oczy niereagowały jednak na protesty. Powieki same się uchylały, a ja śniłam na jawie... Pozostałam sama. Uciekłam w sny, które zamiast dodawac sił, jeszcze bardziej mnie ich pozbawiały. Okropne... Czy już zdecydowałeś?... Myślałeś o niej... I co w tym złego?... Wielu rzeczy jeszcze o niej nie wiesz... Uczę się jej! Każdego dnia... Cisza... Patrzcie jak pięknie wygląda ten szkarłat... Vincent jest chyba chory... ten tylko, kto z nim się spotka dobrze zna tę prawdę... został wezwany, u jego boku, w pobliżu jego można jedynie żyć na ziemi... zaprawdę nikt nie jest twoim przyjacielem... Przez jej usta wszedł Tezcatlipuca, a jej towarzysz, Ehecatli wszedł przez pępek. Obaj skupili się przy jej sercu, którym jest środek ziemi i stanąwszy tutaj, utworzyli niebo o dużej wadze, co było powodem, że wielu innych przybyło, aby pomc unieść je w górę. Gdy zostało ono umieszczone tam, gdzie znajduje się obecnie, kilku spośród nich pozostało podtrzymując je, by nie upadło... ...Mamy jeszcze kwestię ciała waszej towarzyszki. Mogę wam je teraz oddać, albo...Jeśli sobie życzycie, w imieniu gubernatora zorganizuję pochówek w jedynym miejscu godnym cywilizowanego człowieka. Mamy tu niedaleko obozu nasz cmentarz wojskowy, a czego jak czego ale miejsca w dżungli nie brakuje... Gdyby to ode mnie zależało kazałbym ją pochować na miejscu. Jednak nawet jej nie znalem. Więc decyzję pozostawiam panom... Pochowajmy ją tutaj. Idiotyzmem byłoby noszenie jej ciała. Chyba że Pan ma coś przeciwko... Mówią także, że z tego potopu ocalała nie tylko jedna para ludzi, że uratowało się siedem osb innych, które schroniły się wewnątrz jaskini i wyszły z niej po potopie, i zaludniły na nowo świat rozdzieliwszy się i dlatego ci, ktrzy po nich nastąpili czcili je, każdy naród innego... Człowiek, który zaatakował sterowiec, był niewątpliwie członkiem przestępczego podziemia. Jak Pan widzi, ludzie Ci nie chcą pokojowo wpływać na władzę, lecz używać aktów terroru... takich jak zniszczenie sterowca lub... zabójstwo członka delegacji dyplomatycznej... Rozumiem... że sugeruje Pan, iż zamachowiec nie był sam... Ja to wiem... Chodźcie do nas dzieci... Do prezent dla was... To dla ciebie. A ten... Mamusiu... Sah quesh titel. A ha hil... włosy rozwiewał wiatr. Tańcząca plama czerwieni, zmieniająca kształt niczym lekka tkanina niesiona przez wiatr. Płomień odróżniający się na tle wszechobecnej zieleni... wiesz, że to konieczne Persivalu... wiem... pragniemy ci tylko pomóc... wiem... Cieszy mnie, żę to rozumiesz. To dkla twojego dobra... wiem... dla jej dobra również.... twój przyjaciel Persivalu, bardzo nalegał byś miał tego świadomość... on bardzo ci współczuje... wiem... Jesteśmy gotowi? Pytałem czy wszystko gotowe... tak doktorze... wobec tego zaczynajmy. Na początek 430. Proszę się odsunąć... wiem... ghhhh... łaskotanie w nosie, pieczenie oczu, suchość gardła... pragnienie... odrętwienie... wielka, otwarta przestrzeń. Była to już zupełnie inna kraina, jakbyśmy niepostrzeżenie przenieśli się do innego świata. Równinna, ale również przepiękna. Nasz wzrok ograniczał tylko horyzont... Zajmę się tym. Najszybciej jak tylko bedę w stanie... A co do Pana, Panie Blum... współczujemy panu straty towarzyszki, obaj wiemy, że był pan z nią... związany. Jeżeli chciałby Pan powiedzieć o czymś, co pomogłoby nam, co byłoby ważne... cokolwiek? Chyba że woli pan zostać sam... Poziomy pokarmu moi drodzy słuchacze odnoszą się do poziomów potrzeby, popędu lub podstawowej motywacji która może być świadoma lub nie�-świadoma. Jak sugerowałem w "Eksplozji świadomości" potrzeby powstają, ponieważ każda struktura zarówno w poziomach, jak i liniach jest systemem wzajemnej wymiany z tym samym pozio�-mem organizacji w świecie, czego rezultatem jest holarchia "pokarmu" - pokarmu fizycznego, pokarmu emocjonalnego, pokarmu mentalnego, pokarmu duszy...