| Ożywił się jeszcze bardziej z dwóch powodów. Pierwszy był tak naprawdę podzielony, na kilkadziesiąt orków do wyrżnięcia. To byli jego ulubieni przeciwnicy! Nie to co te czarty, które zwiewały w najlepszym momencie. Orki walczyły (przynajmniej większość) do śmierci. Drugi powód był czysto moralny. W głowie szumiały mu słowa elfa: "Krasnolud ma jednak rację".
Od razu podzielił się wszystkim z Jamfirem
- I co, patyczaku? Miałem rację. Jak zawsze. Ten mądry i fajny elf tak powiedział. Jest znacznie fajniejszy od Ciebie i przyznał mi rację.- Właściwie to nie wszystkie elfy były znowu takie głupie. Z niektórymi dało się żyć.
Śmiał się cichutko do siebie i żadne inne słowa do niego nie docierały. Wciąż tylko: "Krasnolud ma jednak rację".
~Ale ty jesteś mądry Robhun! ALEŻ TY MĄDRY!~
Coraz więcej pytań płynęło z ust Ravrath. Trochę go to nudziło więc ziewnął najpierw sztucznie, a potem już prawdziwie i dosyć niespodziewanie beknął. Oczywiście nie miał zamiaru przepraszać jak robili ludzie, jedynie oczekiwał na podziękowania ze strony gospodarza, bo krasnolud wyraził właśnie to, że smakuje mu tutejsza strawa. Ale jak widać nie mógł liczyć na dobre wychowanie elfów.
Gdy odpowiedziano na pytania jego kompanów orzekł głosem krasnoluda który jednak ma racje
- Dobra, to ruszamy? Trzeba rozruszać wasze wątłe mięśnie.
__________________
Pół człowiek, a pół świnia, a pół pies
^(`(oo)`)^ |