| Agent specjalny 2-go stopnia Jon Jones wszedł do pomieszczenia. Podobało mu się tutaj: drewno i dywany dawały poczucie czegoś ludzkiego w stalowym ciele kosmicznego wieloryba. Choć upał był nie do zniesienia, Jones nie pozwolił sobie na poluzowanie kołnierzyka ani inny gest niezadowolenia. Był 28-letnim mężczyzną o zdrowej budowie kogoś, kto poświęca sporo czasu ćwiczeniom. Ubrany był w czarne spodnie i pozbawioną oznaczeń czarną bluzę z kołnierzem-stójką, po których kroju ciężko było stwierdzić, czy są mundurem, czy formą nowoczesnego stroju biznesowego. Policzki miał idealnie ogolone, niczym model z holoreklamy, a włosy równo obcięte w konserwatywny sposób. Przywitał się z zebranymi - nikomu jednak nie salutując - "Dzień dobry", ukłon, uścisk dłoni - były dla niego akceptowalnymi formami powitania. Zajął swoje miejsce i wysłuchał admirała, dyskretnie sprawdzając dane na PDA.
- Zostaniecie wysłani jako eskorta statku badawczego kapitana Hansa Gertera. Ma on potwierdzić prawdziwość skanu. Nie możecie wykonać bezpośredniego skoku, ponieważ Inacy mogą wykryć waszą obecność. Wymiarem zerowym pokonacie pół drogi. Następna jej część to miesiąc podróży w eskorcie, tydzień badań i powrót. Pytania ? - przemawiał oficer
Jones zgłosił się:
- Jako przedstawiciel Departamentu Wywiadu, chciałbym poznać stopień utajnienia naszej misji. A także skład grupy zadaniowej z uwzględnieniem funkcji okrętów - wyliczał - Strukturę dowodzenia. Czy w przypadku napotkania wrogich jednostek mamy prawo otwierania ognia bez ostrzeżenia? Oraz - prześwidrował admirała spojrzeniem - czy takie samo prawo obowiązuje w przypadku wykrycia wroga wewnętrznego? Dziękuję.
__________________
Jestem Polakiem, mam na to papier i cały system zachowań. |