| Dantus był bardzo zaskoczony zwinnością przeciwnika. Sądził, że skoro miał do czynienia z nieumarłym, to będzie on powolny, a nie zręczny, jak pantera. Jednak zaskoczenie musiało szybko minąć, bo trzeba było zająć się walką. Pierwszy raz musiał włożyć w walkę tyle siły. Gdy kościotrup już padł, inkwizytor rozejrzał się, aby sprawdzić, jak poradziła sobie reszta. Właściwie poszło dosyć dobrze. Już nie musiał się włączać do walki, bo pozostali zajęli się resztą. Skoro walka się skończyła, to był pewien, ze ruszą dalej, ale wtedy odezwał się gnom, który chciał im coś pokazać.Samotny nie wyrywał się do podejmowania decyzji i zostawił to jaszczuroczłowiekowi. Gdy w końcu poszli za gnomem, miał nadzieję, że nie tracą czasu na durny spacerek. No i w końcu okazało się, że naprawdę warto było pójść za gnomem. Ujrzenie bramy demonów było miłą niespodzianką, ale za to pojawienie się strażnika, już zdecydowanie nie. Dantus przyjrzał się dokładnie demonowi.
- Łatwo na pewno nie będzie. - Powiedział sam do siebie. Jedna walka ledwo się skończyła, a czekała go kolejna. A tak narzekał na spokój w czasie podróży. Teraz spokoju na pewno nie będzie miał.
- Niech ktoś spróbuje zająć się jego skrzydłami, bo chyba nie chcemy, aby nam gdzieś odleciał. A tak poza tym, to dobrze mi się z wami współpracowało i mam nadzieję, że wszyscy wyjdziemy cało z tej potyczki. - Rzekł do pozostałych, zdejmując młot z pleców. Nie miał zamiaru długo czekać i od razu ruszył na demona. Zaczął biec w jego kierunku, aby użyć siły rozpędu do zadania potężnego ciosu. Młot trzymał trochę z tyłu i gdy był dostatecznie blisko posłał go w kierunku strażnika. |