| Karl Hirsewenzel
- Komplement jak komplement, prawiłem lepsze choćby pod adresem czworonogów - Duch uśmiechnął się figlarnie. - Ach, a co do osoby, która mogła podszywać się za owego kozła, to muszę Cię zmartwić - z racji swojego wzrostu i premiery jednej z moich sztuk (tej o jakże wymownym tytule: "Ponury Pełzacz", znanej także w niektórych kręgach jako "Sztuka Pełzania"), którą to zaszczyciłem swoją obecnością w dniu samego incydentu (o czym pisały wszystkie szanujące się gazety) - to nie byłem ja... choć nie przeczę, że otrzymałem zaproszenie na tą zabawę (w tym miejscu muszę wspomnieć, że uwagę by przyjść z osobą towarzyszącą uważam za lekką przesadę), i jak każdy dbający o złą reputację rozpustnika artysta, udałbym się na nią, ale zobowiązania twórcze skutecznie pokrzyżowały mi plany.
Duch westchnął.
- No, ale koniec tego dobrego. Ustalmy wreszcie jakiś porządny plan i do dzieła! |