| Kania Zajadał się owsianką. Żuł ją powoli i myślał nad czymś wyraźnie:
-źle liczycie - rzekł powoli- Trzeba tam dojść i się ubezpieczać. Cokolwiek to nie jest tam w górze - to jest odporne na zwykła broń. Na tę zresztą chyba też, ale można odganiać. Ich, tym czymś. Nie wiem tylko... Może lepiej przebijać się na zachód? - Wstał i odpalił papierosa, zaciągnął się, a wypuszczony dym leniwie wypełnił część pomieszczenia:
- Nie zrozumcie mnie źle ale co jak reszta świata tak wygląda? A co jak nie wiedzą? A co jeśli rozpoznają ich możliwości energią atomową? Może nam się nie zawali to na łeb ale... - Urwał. Wziął drugiego macha
- Nie paliłem cały dzień. Możliwe, że to mój ostatni papieros - zaczął tonem filozofa, natchnionego myśliciela- A kto wie czy nie jeden z wielu... Trzeba myśleć w szerszej perspektywie. To ruskie na pewno nie są. Tego jestem pewien. Przynajmniej nie ta Armia Czerwona. Byłem postrzelony, moja wartość bojowa jest niska. Jestem kurwa strażakiem, nie luckiem skywalkerem! - przerwał i ponownie się zaciągnął i wypuścił dym.
- Doceniam co zrobiliście dla nas, dla mnie dla kolegi. Dziękuję. Na prawdę. Ale ja jestem strażakiem, zwykłym chłopakiem, który gasi pożary, ratuje ludzi z wypadków... - przerwał i kolejny mach z papierosa- Nie panowie, ja mam...miałem... rodzinę. Córkę, żonę. Nie wiem nawet czy żyją. -Dokończył fajkę- Zresztą. Pokazać chętnie pokarzę co gdzie i jak, ale - zawiesił głos.- Ale co później robić - nie wiem
__________________
Do szczęścia potrzebuję tylko dwóch rzeczy. Władzy nad światem i jakiejś przekąski. |