Doktor okazał się całkiem rozsądnym człowiekiem odrzucając propozycje Piotra. Teraz miał on pewność, że może doktorek jest dziwny ale to nie wariat. Jednak trochę było mu szkoda, że się tam nie wybrali. Piotr uwielbiał tajemnice lecz czy są warte życia? Chyba jednak nie. XVIII wiek, Berlin…no w porządku, dostał w końcu niesamowitą możliwość podróży w czasie, nie powinien wybrzydzać. Doktor zostawił im stroje z epoki. Piotr po jakimś czasie znalazł coś bardzo odpowiedniego dla siebie. Mundur oficera kirasjerów.
Oficerami mogła być tylko pruska szlachta- junkrzy, nikt oprócz innego oficera w dodatku z wyższą ranga, nie mógł go ruszyć. Piotr znał niemiecki całkiem dobrze, ślęczał dużo przy dokumentach w tym języku, toteż powinien sobie poradzić. Kiedy wyszedł razem z innymi z „Tardisa”, jego oczom ukazała się ładna, pełna życia uliczka. Piotr oglądał sobie zdobne kamienice. We współczesnym Berlinie, próżno by ich szukać, wiadomo jak to miasto wyglądało po wojnie. Po jakimś czasie trafili do biedniejszej dzielnicy. Ktoś tam wylewał jakieś pomyje, prawie trafiły w „blondi”.
Nagle Piotr ujrzał jakiś konwój.Otoczony przez wielu jeźdźców w czarnych strojach.
--W imieniu króla Fryderyka z drogi śmiecie
Ta w imieniu którego Fryderyka nie raczyli już powiedzieć, tylu ich było. W Prusach chyba kochali to imię…Z wozu coś wyleciało i „Gaśnica” to podniósł. W międzyczasie komórka mu zaczęła wibrować…dobrze, że zawsze dawał na wyciszenie. Gdy usłyszał wypowiedz „Gaśnicy” odpowiedział mu:
-Czemu uważasz że dziwny? Bursztyn jak bursztyn na mój gust, chodzi ci o komórki? A wiesz o tym, że bursztyn ma między innymi silne właściwości elektrostatyczne? Nie jestem dobry z Fizyki ale to mi się jakoś zapamiętało. Doktor poczeka, myślę że powinniśmy ruszać dalej.
Piotr nie zamierzał wcale wracać,poczuł się spragniony. Chętnie posmakował by miejscowego piwa,trzeba znaleźć tylko jakąś zacną karczmę. W sakiewce miał jakieś drobne monety, wiec chyba nie będzie problemu.Trzeba spytać się kogoś miejscowego.Z tym postanowieniem ruszył dalej.