„- Uważaj! Coś się zbliża!... – usłyszałeś nagle kobiecy, ostrzegawczy krzyk.
Rozejrzałeś się wokół wielkimi oczami. Byłeś pewien, że słyszałeś...!”
Wielkie oczy mają tę zaletę, że widzą więcej, niż te skryte z powiekami. Ursuson nie wiedział dlaczego krew uderzyła mu do głowy, wygrywając znany skądinąd bitewny rytm. Coś poruszyło przydrożnymi krzami, i w momencie kiedy wilcze pyski pojawiły się na drodzę, Ursuson był już na nogach. Wyskoczył jak z procy, i paląc ciżmy ruszył w kierunku napastników.
- Chopyyyyyyy. Zbijać się w gromadę! Bierzcie widły i kamienie, pilnujcie pleców, odgonić bestie od koni! Widłami odepchnąć. Jeden do mnie, niech pilnuje moich tyłów.
Sam bez wahania wbił się klinem w watahę. Jego ukochana Vierra błysnęła w słońcu, gdy ogromnym zamachem rozpoczynał dzieło zniszczenia.
- Bijta się!!!
Slow Motion Mode trwał w najlepsze i Ursuson właśnie wybierał cel, coby się taki ładny zamach nie zmarnował. Coś odezwało się znowu zza jego pleców, informując, że bydlak skaczący przy uprzęży to główny basior. Wykorzystując siłę pędu broni, wojownik skręcił lekko tułowiem, mierząc dokładnie w najeżony grzbiet wilka.