| - Strzelać w środek tej jego łapy, może wybuchnie!
Damian poczuł przypływ adrenaliny. Wycelował tak dokładnie jak tylko pozwalał mu stan zdrowia i jak jeden mąż cała trójka zaczęła pruć jak się dało.
Wreszcie puszka pokazała, że jednak jest u mniej słaby punkt. Runął w dół wbijając się mocno w asfalt.
- Ale przyjebał! Dalej, musimy go dobić, bo to chyba za mało na niego.
- Kurna! A żeśmy go skosili! - cieszył się jak dziecko Damian i w podskokach ruszył za kolegami. Niestety nie dane im było bez przeszkód dojść do wyniku ich strzałów. Grupa Rusków najwyraźniej również chciała się zapoznać z tym robocikiem. Spojrzał na żołnierza i Kanię. Żołnierz zaczął żywo gestykulować wydając rozkazy ręką choć Zaniewski nie znał wszystkiego to co nieco zrozumiał. Schował się za najbliższym wrakiem i czekał. Miał nadzieję, że towarzysze zwrócą uwagę kacapów tak aby on mógł się przekraść bliżej wroga i wpakować im w plecy i brzuch ołów ze swojej strzelby.
__________________
"W moim pokoju nie ma bałaganu. Po prostu urządziłem go w wystroju post-nuklearnym." |