| Damian zaskoczony swoją celnością wyszczerzył się do kolegów aby go pochwalili. Lecz nic takiego nie usłyszał. Teraz po oczyszczeniu mogli spokojnie podejść do robota po raz pierwszy. Jego twarz, która jako jedyna część ciała nie była zabita blachą była jakaś taka... Dziwna, nie do opisania. Kania odpadł pierwszy i z fajką w zębach zapytał:
- Czy ktoś wie, co to może być? Co to jest? Kto to jest?
Damian nacisnął butem jego pancerz potem przydeptał twarz, kopnął go parę razy, w końcu zaczął do niego mówić pytać się kim jest, skąd jest i co to do cholery jest za pancerz. Czekał na efekt.
__________________
"W moim pokoju nie ma bałaganu. Po prostu urządziłem go w wystroju post-nuklearnym." |