| „Jak coś ma źle pójść to pójdzie” - mawiali ludzie. Keilan dotychczas polemizował w duchu z tym porzekadłem. Tym razem okazało się, że to nie Starsza Rasa ma rację. Nie lata gromadzenia wiekowej wiedzy a doświadczenia zebrane w ulicznym rynsztoku. Kolejny policzek dla elfa, który już przecież swoje w skórę dostał.
On spłoszył łotrów, on zepsuł zasadzkę. Pewnie dla tego poczuł się w obowiązku jako pierwszy zareagować. Ciemność jaskini, która dla ludzi mogła być przeszkodą, dla niego była ledwie utrudnieniem. Wiedząc, że jego obecność przestała być dla kogokolwiek tajemnicą, wiedząc że kompani uczynili tyle rumoru, że ich przeciwnicy z całą pewnością będą wiedzieli o ich położeniu, elf napiął łuk i obserwując uważnie półmrok ruszył przed siebie. Póki miał strzały czuł się pewnie. Jego towarzysze, dla zyskania w ciemnościach pewności, już rozniecali ogień. Niebawem miała pieczarę rozjaśnić latarnia. Keilan miał tylko nadzieję, że nie przerazi go to, co ujrzy.
==============================
32, 83, 12, 45, 29 |