Piter1939

Zdecydowałem się dołączyć do dyskusji swoje przemyślenia, mimo pewnego wahania , gdyż dyskusja robi się trochę za bardzo emocjonalna moim zdaniem. A więc zacznijmy:
PW-aspekt militarny:
Klęska, tu chyba nie ma nikt wątpliwości, ale czy miało szanse powodzenia? Na pewno nie pod datą 1szego Sierpnia, było to po prostu za wcześnie. Przy lepszym planowaniu i w momencie utworzenia silnych przyczółków sowieckich na zachodnim brzegu Wisły,powstanie miało POD WZGLĘDEM MILTARNYM duże szanse powodzenia. Zakładając tez, że do tego czasu Niemcy nie podjęli by żadnej większej akcji przeciw ewentualnemu powstaniu(np. łapanki na ogromną skale).Warunkiem powodzenia było by też użycie przez Rosjan dużych sił i faktyczna chęć opanowania Warszawy. A czy musiało się rozpocząć akurat pierwszego sierpnia? Moim zdaniem nie musiało ale to była też decyzja nie tyle wojskowa co też polityczna. Jest też aspekt podnoszony przez zwolenników powstania, że i tak by ono wybuchło prędzej czy później, po prostu spontanicznie. Może i jest w tym trochę racji ,członkowie AK zwłaszcza ci młodzi rwali się do walki. Nienawiść do okupanta była silna w całej stolicy(kraju zresztą też) co akurat chyba nikogo nie dziwi. Ja myślę ,że walki w Warszawie nie dało się uniknąć, jak to wygląda ,że tyle lat budowana organizacja czeka i patrzy aż Sowieci łaskawie tych znienawidzonych Niemców wypędzą? A jak już Ci Rosjanie przyjdą to co? Nadal trwamy w konspiracji ,byle do lepszych czasów? Patrzymy też cierpliwie jak kolejnych bohaterów z AK aresztuje UB I NKWD jako wrogów ludu?
PW-aspekt polityczny
Militarnie powstanie było skierowane przeciwko Niemcom ale politycznie przeciwko ZSRR. Czy to miało jakiś sens? Moim zdaniem nie za bardzo. Jak sobie można było wyobrażać że Stalin będzie zadowolony ,że wroga mu organizacja na polecenie rządu w Londynie(nie uznawanego już przez ZSRR) przejmuje władzę w stolicy państwa znajdującego w jego strefie wpływów?(patrz Teheran),nawet w przypadku udanego powstania to nie mogło się udać, Rosjanie znaleźli by sposób by tego niechcianego AK jakoś się pozbyć nie drażniąc za bardzo Zachodu. Stalin sentymentalny nie był, to pewne, nieudane powstanie(nie konsultowane w dodatku z Anglosasami) było mu bardzo na rękę.
PW- konsekwencje militarne
Te były straszne, nie wypada nawet tego opisywać w paru słowach, bilans polskich strat już ktoś zresztą podał. Ale są jeszcze straty niemieckie i konsekwencje militarne. PW jednak je miało. Każdy może zajrzeć sobie na wikipedie i sam zobaczyć jakie okupant poniósł straty, chciałbym zauważyć że ponad 300 samych czołgów to w tym okresie nie mało.. Sowieci i tak poradzili by sobie z Niemcami, ale trzeba zauważyć, że związanie tych sił niemieckich w polskiej stolicy było im bardzo na rękę np mogli skierować więcej sił na południowy front. Analogicznie PW bardzo skomplikowało sytuacje Niemców na froncie, wyłączona została Warszawa jako węzeł przerzutu wojsk na front.
PW- konsekwencje polityczne
W skali makro na pewno niewielkie jeśli żadne ale w mikro już owszem, można wskazać. Nieudane powstanie dostarczyło amunicji propagandzie sowieckiej do walenia w rząd emigracyjny i w samą AK. Walki pozbawiły życia wielu ludzi w tym kwiat polskiej młodzieży i inteligencji(nie była to wina tylko samego powstania, trzeba pamiętać, że te warstwy były eksterminowane przez Niemców niemal od kampanii wrześniowej) pomogło to na pewno wprowadzać Sowietom i ich polskim wielbicielom nowy ustrój i zbudować PRL. Ale i tu trzeba pamiętać że Polska mogła być tylko taka jak chciał Stalin albo żadna. Takie niestety były wtedy realia. Można też wysunąc tezę, że to powstanie było powodem tego, że Sowieci nie interweniowali w Polsce militarnie po 45tym ale to dość dyskusyjne.
PW-Ocena
Tu zawsze będą spory, my Polacy najwyraźniej lubimy się spierać, póki robimy to kulturalnie nie ma nic w tym złego. Dlatego tutaj zamieszczę tylko moje subiektywne zdanie. Myślę że decyzja o rozpoczęciu powstania była błędem w niemal każdym aspekcie.
W imię samej idei walki z Niemcami czy też dla jakiś mitów nie warto poświęcać całego miasta i tylu ludzi. Tutaj winne jest nie tylko samo dowództwo powstania ale i też rząd w Londynie, który mocno w tej kwestii naciskał. Zazwyczaj wychodzi źle ,kiedy to politycy próbują wpływać na kwestie czysto wojskowe, historia dostarcza tu niezliczonych przykładów. Część winny ponoszą też sowieci którzy na początku do niego nawoływali a potem potępili (audycja radia Moskwa, oskarżanie Ak o stanie z bronią u nogi) Nie pomogli też(w sposób zdecydowany, całymi dostępnymi siłami) stronie ,która nominalnie uważali za sojuszników(Polakom, Polska była pełnoprawnym członkiem koalicji antyhitlerowskiej).To jest zachowanie haniebne ale czego można by się właściwie po nich spodziewać? Stało się jednak jak się stało, PW jest faktem historycznym, nic tego nie zmieni, powinniśmy być dumni z żołnierzy którzy tak ofiarnie walczyli, pamiętać o cierpieniach ludności cywilnej. Upamiętnianie i obchodzenie rocznicy należy się tym wszystkim ludziom. To, że świat nie bardzo o tym powstaniu pamięta to jest nasza wina, trzeba to zmienić, powinno się przypominać. Jest to też kolejna nauczka dla Polaków do czego prowadzą nie przemyślane zrywy, miejmy nadzieje, że żadna następna nie będzie już konieczna i powstanie czegoś nas nauczy. Podsumowując musimy mieć na uwadze wszystkie aspekty powstania, nam z perspektywy lat oceniać jest łatwo, potępiać tez jest łatwo ,czy o to jednak chodzi? Moim zdaniem, każdy może mieć swoje zdanie ale obowiązkiem wszystkich Polaków jest wiedzieć o powstaniu i o nim pamiętać, bo to jest najważniejsze

P.S Na pewno nie ująłem wszystkiego, starałem się przedstawić najważniejsze kwestie