| Wampir popatrzył na jegomościa.
-Powiem Panu, że to o czym Pan mówił to mnie obchodzi jak zeszłoroczny śnieg. Pytanie do Pana mam. Jaka robota się znajdzie, dla człeka jak ja? Może nie wyglądam jak ktoś kto się na tym zna, ale pozory mylą.- Co by nie mówić Vernar nie wyglądał jak ktoś kto potrafi pracować na roli, chudy taki, wyglądał jakby mięśnie miał, jakieś czterysta latek temu, jeszcze na dodatek był strasznie blady. Jak to wampiry mają w zwyczaju.
W całym pytaniu o pracę ukrywał się plan. Vernarowi się nie spieszyło, jeżeli był blisko bandy która przejmowała handel ziołami to był już w połowie drogi. Nie ulegało wątpliwości, że ktoś tych wieśniaków bardzo wkurzył i zapewne jeszcze wróci, a ten ktoś mógł wiedzieć coś przydatnego wampirowi.
Oprócz tego Vernar odkrył, że najwięcej można się dowiedzieć poprzez coś tak prostego, jak słuchanie tego co wieśniacy mają do powiedzenia... |