Herman był zadowolony ze swojego ataku. Na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech.
- Tak oto Sigmar zwycięża! - Krzyknął w stronę przeciwników, którzy zaczęli się wycofywać. Co się nie zgadzało. Jego szarża była potężna, ale nie mogła być aż tak przerażająca... Dym wychodzący z Ottona formował się w postać. Demon! Ten nikczemnik oddał swoje ciało demonowi!
- Patrzcie! Oto wasz przywódca! Oto komu służyliście! Głupcy! - Herman zwracał się do najemników. Wskazując istotę uformowaną z dymu. Cały czas uważnie obserwował przeciwników, aby nie stać się łatwą ofiarą ataku z zaskoczenia. Szczęściem najemnicy o walce nawet nie myśleli. Większość stała w osłupieniu lub odrzucała swoją broń i uciekała. Typowe wśród ludzi słabej wiary...
- Jest szansa abyście odpokutowali swoje winy! Stańce ramię w ramię ze mną w walce z demonem! Sigmar nas ochroni! Komu strach nie przesłonił honoru ten niech atakuje. - Grundstein mówił z wielką siłą. Starał się dodać otuchy walczącym oraz przeciągnąć na swoją stronę chociaż część najemników. W starciu z nieczystymi siłami liczyło się każde ostrze.
W tym czasie demon owładnął halabardnika, który zaatakował Hermana. Ten jednak był na to przygotowany i sparował atak, po czym wyprowadził swój, który jednak ominął przeciwnika.
- Widzicie co stało się z tym człowiekiem?! Demon nim kieruje! Powstrzymajmy go zanim owładnie i nas! - Ryczał Herman szykując się do zadania ciosu. W końcu nastał dogodny moment. Mężczyzna wziął zamach i... rzucił kątem oka na reakcję najemników, chciał wiedzieć czy jego przemowa odniosła skutek.
To był błąd (73). Kolce korbacza nawet nie drasnęły halabardnika. Herman zaczął podejrzewać, że to jedna ze sztuczek demona...