| W sumie nie wygląda to źle. Może on naprawdę chce mi pomóc? No cóż, może i zadzwoni na policję, ale może ja zdąże wykonać jakiś telefon, to już coś. Tylko gdzie zadzwonić?
- Dobrze, niech tak będzie. Ale potrzebowała bym też jakiejś innej kurtki jeśli to możliwę, ta za bardzo rzuca się w oczy.
Staram się złożyć wszystkie fakty w jedną całość. Policja chce mnie zamknąć na jakieś 10 lat, więc jeśli coś zrobiłam, musi to być dość ciężkie przestępstwo ale raczej nie zabójstwo ze szczególnym okrucienstwem. To już coś. Ale czemu nie wiem ze coś zrobiłam? No tak, przecież nie pamiętam kawałka mojego życia, zanim wsiadłam do samochodu. Może ktoś podał mi jakiś narkotyk? To bardzo prawdopodobne i wszystko by wyjaśniało! Muszę tylko to udowodnić.
Frank! Oczywiście, nasz rodzinny lekarz Pracujący w klinice St Andrews. Można mu ufać, jest przyjacielem taty. Może mi zrobić testy na obecność niepożądanych substancji w organizmie, może jeszcze znajdą jakiś ślad, oby nie było za późno. Muszę jak najszybciej zadzwonić do Franka i umówić się z nim na spotkanie. Jesli uda mi się opuścić ten kościół, najpierw skieruję się do kliniki. Muszę też zadzwonić do Paula. Nie wpadnie w histerię jak zrobiliby to moi rodzice lub Caroline. Niech się dowie, o co właściwie jestem oskarżona, może mówili coś w telewizji.
__________________
Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher |