Otrząsnąwszy się z zaskoczenia rykiem, najemnicy powrócili do walki. Ten, którego Hugo uderzył w brzuch, musiał cierpieć, bo w połowie ciosu stęknął i zgiął się, łapiąc się za żołądek. Jego topór nawet nie dosięgnął celu, jakim był sigmaryta – który w odpowiedzi kopnął żołdaka, przewracając go na ziemię. Nie mógł jednak podjąć dalszych akcji bez upewnienia się, że nikt nie zada mu ciosu w plecy. Dobrze zrobił, bo zaatakował go ten sam żołnierz, który przed chwilą trafił go w głowę; jego okrzyk ostrzegł Wessera w ostatniej chwili. Hugo zasłonił się tarczą, a ostrze przeciwnika odbiło się od mocnego drewna. Na następny atak był już przygotowany; przyjął go na tarczę, po czym sam wyprowadził szerokie uderzenie młotem. Niestety wróg zdołał go uniknąć, Hugo jednak nie kontynuował, bo kątem oka zauważył wstającego topornika. Chcąc na dobre wyeliminować go z walki, grzmotnął go zanim tamten jeszcze przyjął postawę bojową.
Parowanie: [Rzut w Kostnicy: 10]
Trafienie: [Rzut w Kostnicy: 31] (głowa)
Obrażenia: [Rzut w Kostnicy: 3] + 4 = 7