| Kira widząc schodzącego Grogana z niewiastą zaczerwieniła się jak nowicjuszka. Grogan widocznie prowadził ją do nich w sprawie jakiś wyjaśnień.
"Czyżby się dowiedział coś ciekawego od rudowłosej...?"
Nie mogąc patrzeć na nagiego krasnala i niewiastę jednym ruchem Kira zdjęła swój płaszcz ubrała go na dziewczynę ,a sama wziąwszy prześcieradło od niej podała je Groganowi. Odwracając swą zaczerwienioną twarz od krasnala oddała mu prześcieradło i kazała się wynosić do pokoju by się ubrał.
"Nigdy nie widziałam nagiego elfa ,a muszę patrzeć na krasnoluda czym zostałam tak pokarana...Czemu muszę cierpieć takie katusze...Oby pozostali nie widzieli mego zawstydzenia."
Serce Kiry waliło jak oszalałe ,a purpura z jej twarzy nie chciała zejść. Kazawszy usiąść dziewczynie w płaszczu odezwała się pierwsza.
-Grogan przynieść odzienie jakieś tej dziewczynie a sam się idź też ubrać. Bo urok jaki rzucę na posmak każdego alkoholu który będziesz spożywać będzie dla ciebie katorgą.
Kira miała tylko błogą nadzieję ,że słowa zadziałają na krasnoluda i się wyniesie ubrać.
__________________
Czym jest dla człowieka wyobraźnia ...Nie wiem czym jest dla innych, ale dla mnie to świat do którego mogę uciec i być tam siłą dla innych.
Człowiek jest bogiem kiedy śni,i tylko żebrakiem kiedy myśli. |