| Emilly zaskoczyło zachowanie krasnoluda ,a zarazem ją zafascynowało. Nie wiadomo czemu ,ale Khemorin zachwycił Emi. Patrząc po twarzach innych Emi zauważyła na jednych szok ,na innych zdenerwowanie. Emi nie wiele wiedziała o krasnoludach więc ciekawość znów wzięła górę. Szybkim ruchem wyśliznęła się z pod stolika złapała za ramie towarzysza Khemorina szturchnęła go lekko i odezwała się uprzejmie.
-Przepraszam że zapytam towarzyszu Khemorina.-niestety imię owego krasnoluda umknęło gdzieś jej uwadze więc postanowiła tak się zwrócić.-Wybacz że zapytam ,czy mogę odwiedzić waszą kuźnie chciała bym się dowiedzieć czegoś o was? Jest szansa zobaczyć jak tworzycie piękne przedmioty?
"Emilly po chwili zorientowała się że zbyt śmiało postąpiła. Przecież nikt nie lubi ujawniać swoich tajemnic tym bardziej osobą nieznajomym. Gdybym mogła się ugryź czasem w język. Na dodatek zdenerwowaliśmy nieznajomego. Ech Mam chyba dar pakowania się w kłopoty..."
Dziewczyna szybko puściła krasnoluda i z przepraszającym tonem powiedziała.
-Wybacz panie mą zuchwałość nie powinnam w takiej sytuacji prosić o coś takiego. Proszę przyjmij me przeprosiny ,a także przeproś swojego towarzysza za nasze maniery postaram się by nasze następne spotkanie było bardziej owocne.
__________________
Czym jest dla człowieka wyobraźnia ...Nie wiem czym jest dla innych, ale dla mnie to świat do którego mogę uciec i być tam siłą dla innych.
Człowiek jest bogiem kiedy śni,i tylko żebrakiem kiedy myśli. |