Cytat:
|
W SW większość przeciwników graczy to tzw. blotki te mogą być zdrowe, w szoku i wyeliminowane. Bohaterowie i wyjątkowi przeciwnicy mogą otrzymać do trzech ran. Takie podejście naprawdę ułatwia i usprawnia grę. Szczególnie mistrzowi. Taka idea przyświeca całej mechanice SW.
|
Nie przeczę, że ma to swoje zalety. Aczkolwiek takie podejście do sprawy, całkowicie ignoruje realizm. Dlatego mechanika SW nie nadaje się bezpośrednio do systemów realistycznych. Umożliwia za to jak to reklamują, grę brawurową.
Cytat:
|
System grywalny nawet dla "casuali".
|
On jest przeznaczony głównie dla casuali i wyjadaczy, którym znudziło się symulowanie rzeczywistości i grzebanie w stosie tabelek, a nie mają odwagi przejść na narrację
Cytat:
|
Czy to coś nielogicznego, że postać na początku kariery może mniej niż stary wyjadacz? Dla mnie to raczej oczywiste.
|
A wcale niekoniecznie
Zależy od systemu, jego założeń i konwencji.
Ot, taki przykład: Zew Cthulhu. Postać na starcie może być profesorem zwyczajnym, albo mistrzem sztuk walki czy też ekspertem w jakiejkolwiek właściwie dziedzinie. Może być, bo to i tak niewiele pomoże w konfrontacji z przeciwnościami będącymi głównym założeniem systemu. Nie może natomiast, na początku być znawcą Mitów. Ale, to jest właśnie konwencja. Pewnie jakoś w SW dałoby się to rozwiązać, wrzucając wszystkie zwykłe skille jako dostępne od ręki, a te z mitami jako te dla wyjadaczy, ale już trzeba kombinować