Mam wrażenie Panowie, że nie do końca się rozumiemy. Chyba mój przekaz jest nie do końca jasny.
Odnosisz się Tadeusie do fragmentu, w którym zwróciłem uwagę Radagastowi na to, że proponowanie nowym graczom, jako najlepszej mechaniki dowolnej byle tylko okrojonej, jest co najmniej absurdalne. Nie po to chyba człowiek kupuje produkt aby z niego móc skorzystać dopiero po wielokrotnej przebudowie. I nie mówię tu o sytuacji, w której ktoś lubi sobie w mechanice pogrzebać, bo go to bawi. Tylko o takiej, w której newbie jest zmuszony do przerobienia mechaniki gry jeśli w ogóle chce w nią zagrać. A właśnie coś takiego sugerował Radagast. Różnica jest chyba jasna.
Nie jestem zwolennikiem przesadnego trzymania się mechaniki. I w całej tej dyskusji stawiam się na stanowisku przeciwnym do tego, że mechanika jest w ogóle niepotrzebna. I chyba zgodzisz się ze mną Tadeusie, że jest to stwierdzenie, z którym trudno się zgodzić. Chociażby z uwagi na jego jednoznaczność
A co do owego "legendarnego" trafienia? W ilu systemach jakie znacie, dość doświadczony bohater może paść od jednego, przeciętnie silnego przeciwnika? To, że wtedy wypadło tyle asów, doprowadziło jedynie do tego, że bohater praktycznie nie miał szans na uratowanie się (zbyt wiele ran, by można je wyparować).