| Anzelm
Cała sytuacja zaczyna wyglądać nie za ciekawie. Trzeba działać szybko.
-"Daj mi księgę od Sylvana, tylko szybko!"- szepnąłem Maureen wprost do ucha.
Biorę księgę od Łowczyni i wznosząc ją wysoko w górę zaczynam przemowę tak głośną na ile pozwalają mi płuca.
-"Mieszkańcy zacnego Rangaard! Powściągnijcie swój gniew, gdyż nie w nas powinien być on wymierzony. Czy poznajecie tą księgę dał nam ją sam Sylvan, najwyższy kapłan, którego tak bardzo kochacie. Kazał nam wziąć ten wolumin by oświetlał nam drogę, która zaiste jest ciemna. Wyruszamy odszukać Aitara i stawić czoła złu, które przybyło na waszą spokojną wyspę. Mówię wam to jako kapłan , jako ten, który osobiście rozmawiał z Sylvanem i zapewnił go że wrócimy z tej misji jako zwycięscy lub poświęcimy swe życia dla sprawy. Nie traćcie wiary, bo czyż najemnik jak mój oto towarzysz…"-tu wskazałem na Nathiela-"…nie powinien skupić się na tym, co robi najlepiej?! Wasz kapłan strzeże waszych dusz, a strażnicy ciała, tak i jego zadaniem nie jest uśmiechać się jak niewyrośnięta dziewka, lecz budzić strach w sercach wrogów nim zakończy ich marne żywota! Wybaczcie mu więc brak ogłady i pobłogosławcie miecze które stawią czoła złemu by wasze dzieci mogły spać spokojnie, wasi mężowie miast ginąć w obronie domu otaczali go troska i ciepłem, a wasze żony mogły patrzeć jak ich pociechy rosną z każdym nowym dniem! Na chwałę Matki módlcie się o nas a rychło powróci spokój, porządek i harmonia tej cudownej wyspy!!"
Albo nas pokochają albo zabiją…
-"Uśmiechnijcie się i pomachajcie ludowi a może fortel wypali."- syknąłem w stronę kompanów. |