| Kelevra słuchając tej hałastry i ich światłych pomysłów, planów absolutnych i innych ciekawych rzeczy, nie był pocieszony. Sam próbował wejść do rozmowy, ale jak to on, nie był typem charaktery ustosunkowanym na prowadzenia dialogów. Wręcz przeciwnie, najlepiej czuł się milcząc i w samotności. To też teraz, postarał się sam zdobyć informacje.
Wskoczył do windy, którą wcześniej usłyszał przed ścianę. Do wyboru miał dach, lub piwnicę. Wybrał do drugie. Nie miał przy sobie plecaka odrzutowego, więc nie miał co marzyć o bezpiecznym zejściu z dachu. Za to piwnica zapewne była połączona jak to często bywa, z innymi budynkami.
Winda powoli sunęła w dół, w końcu wylądowała na dole. Drzwi, z jakiegoś syntetycznego materiału, otworzyły się gładko. Slevin ruszył przed siebie, w celu znalezienia wyjścia z podziemnego kompleksu i udać się do baru, który był najbliżej siedziby celu. Tam tylko mógł znaleźć ludzi, posiadających odpowiednie informacje, może nawet znajdzie niepałającego miłością do swojego pracodawcy sługusa.
Nad głową Kelevry migały wyjścia z kompleksu na drogę, lecz te były zbyt blisko biura Heatera. Musiał znaleźć jakiś znacznie oddalony, takie gdzie z pewnością nie mógłby go zobaczyć jakiś piskliwy szpieg, albo inne rębajło Vanko, czy jak mu tam było. Po jeszcze kliku metrach, znalazł odpowiedni. Jak mu się wydawało i jak znał infrastrukturę miasta, powinien wyjść koło budynku korporacji paliwowej. Wygrzebał się z tunelu technicznego i wyszedł nie zwracając na siebie uwagi na ulicę.
„Teraz do baru” – pomyślał, układając sobie głowę plan drogi do wspominanego wcześniej przybytku alkoholowych zabaw.
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |