| „Ach te chłopy, tylko jedno im w głowach, nawet niewinne marchewki budzą u nich skojarzenia.” Westchnęła w duchu, jednak z pewną dozą rozbawienia słysząc, co też panowie mają do powiedzenia o marchewkach. Bawiło ją to głównie dlatego, iż takiego porównania jeszcze nie słyszała. Może faktycznie nie był to najlepszy moment i miejsce do poszukiwania świeżych warzyw, ale tak bardzo zależało jej na tym by posiłek nie zawiódł nawykłych do wykwintnego jadła szlachetnych panów również jutrzejszego dnia, że nie zwróciła na to uwagi. Teraz za to musiała pogodzić się z ich interpretacją swojej prośby. Jednego jegomościa musiała nawet stanowczo odepchnąć dając do zrozumienia, że nie w głowie jej amory. Szczerze liczyła, że dowie się czegoś o wiosce, do której jechali, ale z całkowicie niezrozumiałej dla niej przyczyny, gdy tylko o tym wspomniała nastrój zepsuł się zupełnie. „Co ja takiego powiedziałam?”- zastanawiała się wstając. Nie miała jednak okazji dłużej tego roztrząsać, ponieważ jej uwagę przykuło coś innego.
„Co tu się u licha wyprawia?”-myślała gapiąc się z szeroko otwartymi oczami na scenę rozgrywającą się w kuchni. Jej oczy rozszerzyły się jeszcze bardziej, gdy usłyszała, że karczmarz proponuje jej dzbanek wina. Pełna podejrzeń wyszła na zewnątrz za potrzebą, sprawdzając przy okazji jak się miewa jej sztylet ukryty w cholewce buta. Coś mówiło jej, że to nie będzie spokojna noc i że pieniądze, które za ten wyjazd dostanie wcale nie będą tak łatwo zarobione jak jej się wydawało. Gdy tylko wróciła trafiła na Heinricha von Stadena, który polecił jej w dość nieuprzejmy sposób pójść za nim. Polecenie oczywiście skwapliwie spełniła. |