| W jej głowie zalęgła jej się tylko jedna myśl. Była bardziej prawdopodobna niż to, co się działo... Nie wiedziała co zrobić. Nieco sztywnie przytulała się do Michaela, taka czułość była dla niej czymś obcym, choć tak upragnionym....
To nie może być prawdą. To się nie dzieje. Śnię?
To nie może być prawdą. To się nie dzieje. On nie może czuć tego, co ja. On jest zupełnie... nieosiągalny.
- Uważasz, że jestem wariatką? - zapytała go nie otwierając oczu, bała się, że gdy to zrobi ta chwila odleci jak wszystkie piękne sny - Widziałam na szybie postać Matki z Dzieciątkiem... Mam te sny, tak realistyczne... Tak dziwne. Czy ja mam schizofrenię? Czy Twój brat był chory? Michael... Ja się bardzo boję. Boję się tego, co może się zdarzyć! Że to wszystko...że Ty... że to nie będzie prawdą...
Skąd nagle tyle w niej odwagi? |