| Włócząc się po okolicy domu dziwnego maga Emerlin wpadała z każdą chwilą w większą frustrację
- Gdzie ten zapchlony kundel mógł to znaleźć? – zapytała sama siebie i westchnęła
Nawet jeśli ciało było gdzieś pod jej nosem to wcale nie znaczyło, że należało do jej ojca, może wręcz przeciwnie, był to jakiś bezdomny czy awanturnik zabity przypadkowym ciosem w głowę w czasie rozróby w karczmie? Bo to mało takich zajść w tutejszych lokalach? To miasto jest jak gniazdo żmij, wchodzisz na własną odpowiedzialność, a fakt, że zostaniesz ukąszony jest kwestią czasu, pozostają tylko dwa pytania: przez kogo i jak mocno. Ostatecznie zrezygnowana zamierzała skierować się do swojej posiadłości, gdy do jej uszu zaczęły dochodzić odgłosy. W głowie zaś pojawiła się męcząca myśl: „Może tam?”. Niektórzy łudzą się, że jednak ukąszenia można uniknąć. Z pewnością, gdy nie chodzi się do podłych dzielnic, a na każde skinienie jest komando ochroniarzy… Przekroczenie progu karczmy w dzielnicy biedoty było najmniej rozsądną rzeczą w tej chwili, coś jak skok do balii z piraniami.
- Niech was wszystkich cholera – westchnęła i ruszyła raźno przed siebie starając się nie rozglądać na boki, by nie dawać komukolwiek powodu do zaczepki. Dość rozlewu krwi. Przynajmniej na jakiś czas. Szukała tylko wzrokiem karczmy, bo jak wiadomo najlepszych informacji dostarczają ludzie w czasie plotek, zupełnie nieświadomi tego, iż są podsłuchiwani, a gdy do tego dojdzie kilka głębszych… Witaj skarbnico wiedzy!
__________________
"Wczoraj wieczór myślałem o ratowaniu świata. Dziś rano o ratowaniu ludzkości. Ale cóż, trzeba mierzyć siły na zamiary. I ratować to, co można."
A. Sapkowski |