| - Jestem tutaj!!! - krzknęłam z całych sił w stronę głosów.
Ale czy on na pewno nie żyje? Podeszłam do ciała Horsta i zbadałam czy ma puls, w ręku nadal trzymając broń. Dopiero kiedy upewniłam się, że nie żyje, odłożyłam lugera. Potem szybko podeszłam do pozostałych ciał, może jeszcze uda sie ich uratować. Co tu się właściwie do cholery stało? I jak to będzie teraz wyglądać? Jakbym ja ich wszystkich zabiła. Ale to wszystko da sie zbadać, nie tylko na moich rękach znajdą ślady prochu. Mam nadzieję, że wszystko się wyjaśni, ja chcę już wracać, już chcę do domu, do przytulnego zacisza mojego pokoju.
- Szybko, są tu ranni! - zawołałam jeszcze w stronę lasu.
__________________
Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher |