[ Wpis #2]
[ Roślinariusz]
INSKRYPCJA #1 Nazwa: Babka pospolita
Opis rośliny: Babka pospolita, to mała zielona roślinka o sporych jak do jej proporcji liściach. Z jej centrum wyrasta długi sterczący pręt, obsypany malutkimi nasionami tej rośliny, ta część jest połączona bezpośrednio z systemem korzeniowym. Na wiosnę nasionka pękają wypuszczając malutkie żółte kwiatki, które przy pomocy wiatru roznoszą pyłek po okolicy, by się rozmnożyć.
W podaniach ludowych babce pospolitej przypisuje się działalność leczniczą, wielu chłopów wierze, iż liście tej rośliny same w sobie koją ból, gdy przyłoży się je do rany.
Występowanie: Babka pospolita to jedna z najpowszechniej występujących roślin, jedynie zimną trudną ją odnaleźć. Odstrasza ją jedynie zimno, oraz ogromne wysokości.
Odporność: Brak wody, Wysokie temperatury, Nadmiar wody.
Podatność: Zimno, Niskie ciśnienie.
Składniki:
[
Liść Babki pospolitej- Jedyne niebezpieczeństwo związane z pozyskiwaniem tego składnika, to zbyt duża siła, do tego wykorzystana. Gdy liść pociągnie się za mocno rozrywa się on na kawałki, tracą swe właściwości. Najlepiej urywać liście łapiąc przy samej nasadzie korzonków. (Zółtobruź)]
INSKRYPCJA #2 Nazwa: Biały kubrak.
Opis rośliny: Biały kubrak to kwiat polny, o barwie na którą wskazuje jego nazwa. Zielona łodyga jest cienka i krótka, dla tego kwiat ledwo wystaje spomiędzy traw, dla tego miejsca gęsto nim porośnięte przypominają białe łąki. Dwa duże białe liście tworzą sterczący kielich w którym znajduje się pałąk pokryty żółtym pyłem. Kiedy roślina jest gotowa do rozmnażania, enzymy trzymające pyłek przy łodydze słabną dzięki czemu wiatr porywa żółtą substancje roznosząc ze sobą zarodniki.
Nazwa kwiatu pochodzi od jego specyficznej obrony przed nadmiarem wody. Gdy zaczyna padać deszcz, liście zamykają się, chroniąc łodygę pylną, niczym przysłowiowy kubrak.
Występowanie: Biały Kubrak, pokrywa najczęściej łąki i skalne zbocza. Nie uświadczy się go na terenach podmokłych czy też nad rzekami. Nie przeszkadzają mu wysokie i niskie temperatury, dla tego można go odnaleźć w każdej porze roku.
Odporność: Zmienne temperatury, małe ilości wody.
Podatność: Nadmiar wody.
Składniki:
[
Żółty Pył.- Tak nazywa się pyłek znajdujący się wewnątrz kielicha tej rośliny. Pozyskanie go wymaga pewnego doświadczenia, oraz wiedzy na ten temat. Nie można się ociągać, należy szybko wsunąć palce czy tez jakiś przedmiot między liście (pod żadnym pozorem ich nie dotykając! To sprawi że zaczną się one zamykać, i nie uda się wydobyć pałeczki pylnej bez jej zniszczenia!) i pochwycić łodygę z pyłkiem u jej nasady. Wyrwać szybkim ruchem, a następnie w przeciągu dwóch minut strzepać żółty pył do wcześniej przygotowanego pojemnika. Pałeczkę pozbawioną pyłu należy trzymać z dala od tego składnika, bowiem 2 minuty po wyrwaniu wytwarza enzymy obronne, które sprawiają że Żółty Pył staje się bezużyteczny. Sama pałeczka nie jest składnikiem więc można ja wyrzucić. (Białwka, Zółtobruź)
INSKRYPCJA #3 Nazwa: Zimny Licheń
Opis rośliny: Jest to duży biały kwiat, o wspaniałym wyglądzie. Białe długie liście rozkładają się na boki i delikatnie zakręcają przy końcach. Łodyga jest długa, i giętka, łatwo dostosowuje się do ciasnych miejsc w których ten kwiat występuje. Spomiędzy liści w centralnej części znajduje się kilka pałeczek pylnych, oraz jedna długa gładka fosforyzująca nóżka. Wytwarza ona delikatny niebieski blask, który przywodzi na myśl mróz i zimę, stąd też nazwa tej rośliny.
Co ciekawe ten świecący pręcik pobiera wodę z powietrza, dzięki czemu roślina nie potrzebuje opadów, zaś delikatne światło które sama wytwarza, zastępuje światło słoneczne potrzebne do fotosyntezy. Matka natura umie sobie radzić.
Chłopskie legendy powtarzają iż Zimny Licheń świeci dla zmarłych by oświecić im drogę na drugim świecie, ponoć gdy ktoś umiera, gdzieś w tym momencie kwitnień jeden z tych kwiatów, inny zaś umiera. Prości ludzie uważają, że ich liczba jest niezmienna, zaś niektóre legendy głoszą że gdy te kwiaty znikną zniknie i życie na globie.
Występowanie: Zimny Licheń występuje w ciemnych, chłodnych miejscach. Często porasta nory zwierząt, czy też podziemne krypty. Giętka łodyga umożliwia mu zakręcenie się w ziemi, czy też owinięcie się dookoła kamienia, tak więc kwiaty te często pokrywając sklepienia starych katakumb.
Odporność: Zimno, Brak wody, Brak słońca.
Podatność: Gorąco, Nadmiar Wody, Nadmiar słońca.
Składniki:
[
Zimny Pył- jest to pyłek który pokrywa pręciki tego kwiatu. Do jego zbierania używa się cienkich patyczków, którymi pociera się o pałeczki pylne, co powoduje iż Zimny pył osiada na patyczku. ( czy tez innym przedmiocie którego akurat używamy), należy jednak uważać by nie połamać pałeczki pylnej tym pocieraniem. Jest ona bardzo krucha. ( Uśnieżka)]
[
Serce lodu- tak nazywa się fosforyzująca pałeczka kwiatu. Jest to ceniony składnik alchemiczny i zielarski, jednak jego zdobycie nie jest wcale takie proste. Patyczek łamie się jeżeli próbuje się zerwać go w nieodpowiedni sposób. Jedyna poprawna metoda, to skropienie go kilkoma kroplami wody, a następnie delikatne wciśnięcie patyczka do środka kwiatu. Serce lodu odskakuje wtedy delikatnie, i można spokojnie je wyjąć. Należy przetrzymywać je w ciemnym pudełku i co jakiś czas kropić delikatnie wodą. Kwiat pozbawion ytej części więdnie. ( Białwka, Lilyg)]
INSKRYPCJA #4 Nazwa: Żuk Gnojarz ( w ujęciu Alchemicznym, dokładniejszy opis stwora, znajdziesz czytelniku w książkach traktujących o robactwie)
Opis Stworzenia: Jest to małe stworzonko, żyjące w lasach i na łąkach. Pokryte lśniącym chitynowym pancerzykiem, zajmuje się zbieraniem odchodów, z których tworzy kulę w której składa jaja.
Występowanie: Lasy, Puszcze, łąki.
Odporność: - Nie dotyczy
Podatność: Ogień.
Składniki:
[
„Grubwold”- Grubwoldem nazywa się wyciąga z jaj żuka. Zdobywanie tego składnika nie jest przyjemne, gdyż wiąże się z grzebaniem w kulce gnoju. Ponadto trzeba to robić gołymi rękoma, gdyż patyk, lub inny przedmiot mógłby niszczyć jajka. Zaleca się umycie rąk po wydobyciu składnika. ( Żółtobruź, Białwka)