SWAT

Pędem, ale kryjąc twarz w przed przypadkowym wzrokiem kogokolwiek, ruszył do swojego mieszkania. Zapukał cicho... Nic się nie odezwało, to dało nadzieję że gliny były tylko na zewnątrz. W sumie policjant będzie miał przechlapana za zabicie dzieciaka, ale da to mu jakieś szanse na ucieczkę.
Po pierwsze, emeryci i renciści wylegną z bloków, przyjadę patrole, może nawet wybuchną zamieszki, jak to często bywało w takich przypadkach.

Worek żeglarski, leżący na w rogu pokoju, został szybko ponownie zapakowany, całym dobytkiem jaki miał. A po powrocie z woja, nie było tego wiele. Wziął swoje dokumenty, całą amunicję jaką posiadał i wszystko, co tylko jego żołnierska natura uznała za słuszne i stosowne.

Zszedł na dół, ukradkiem starając się wymknąć, następnie miał zamiar kierować się do portu. Olewał dzieciaków, policja powinna im dać za dość uczynienia, za to co się stało. A za nim tu wróci, minie naprawdę dużo lat.
A co potem, w porcie? Cóż, bilet do jakiegoś odległego stanu. Z stamtąd na lotnisko i poleciał by do Azji, do Japoni. Zawsze interesował go ten kraj. I tam ściągnął by Sarę oraz Jerycho, gdzieś po roku.

No, cóż. Życie.

 

__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być.