| Fosht'ka
Gdy Słońce schowało się za horyzont, zapięła porządnie płaszcz, schowała ręce w kieszenie, a głowę lekko w ramiona. Podeszła do dębu. - No, za dużego ognia raczej nie zrobimy.. Możnaby poszukać kilku martwych gałęzi na drzewie - mamrotała okrążając go. - Bast, akrobato, założę się, że bardzo lubisz skakanie po drzewach? Po zmroku to będzie.. Haro.. Hakrko.. Jak to się mówiło? Lingwisto mój ty kochany? - zapytała Calcifera siedzącego na jednej z niższych gałęzi. - Harrkorowe - wyrzekł ów, rozkoszując się tym słowem.
- Uczcić wymarsz - zachichotała na propozycję Anzelma. - Fakt, ciężko było się wydostać i jest co świętować. A co tam masz, jeśli wolno zapytać?
__________________
- Dlaczego nie wolno mi kłamać? (..) Dlaczego tylko ja mam być prawdomówna? Wujek nie myśli, że to jest wystawianie się na cel? Jasne jest chyba, że jeśli ktoś tu oberwie, to nie ci, którzy kłamią, tylko ja.
- (..) Tu nie o to chodzi, kto oberwie. Tu chodzi o to, żebyś nie dołączyła do ich stada. |