Mihex

Kuma przyglądał się listom gończym w porcie, spojrzał na jeden przy którym zatrzymał się na chwile dłużej, na jego kamiennej twarzy dało się jakby dostrzec cień uśmiechu. Po krótkiej chwili wpatrywania się w portret pamięciowy odszedł i skierował się na pokład Wichru...
Jakiś przechodzień widać zaciekawiony co takiego było na tym liście przyjrzał mu się - Widniał tam obraz młodego chłopaka - nie więcej jak 20 lat. Długie starannie przystrzyżone włosy oraz brązowe oczy jedyną wadą w wyglądzie chłopaka była blizna biegnąca przez jego lewe oko. Pod obrazem widniał napis:
" Jakub Kuma
Poszukiwany, bezwzględny morderca, pirat i spiskowiec. Zamordował oficera armii Pruskiej, oraz pomógł piratom zająć statek samemu przyłączając się do załogi. Wiek około 23 lata, wysoki, szczupły - w chwili dołączenia do piratów ubrany był w strój marynarki. Osobnik nad wyraz niebezpieczny.
Nagroda: 500 funtów* "
List ten był oczywiście w języku niemieckim, ale nie Jakub był poszukiwany nie tylko w Prusach, ale też w innych państwach basenu Morza Bałtyckiego oraz Północnego.

----
Mężczyzna stał na pokładzie statku koło kapitana i przyglądał się jak "Wicher Północy" dogania swoją ofiarę. Szybko przejrzał worki z amunicją i ocenił ile mu jej jeszcze zostało. Przeładował pistolety, a następnie schował je za pasem. Po pewnym czasie bitwa się zaczęła, a on wraz z grupą abordażową wkroczył na statek przeciwnika. Było dobrze tylko jeden pirat ustrzelony podczas przedostawania się na drugą stronę. Spojrzał na Jacoba, który ruszył do kajuty kapitana. Wyjął kordelas i zaczął walczyć z załogą statku Lisa. Po niedługim czasie piraci wygrali, a tych co przeżyli związali i stłoczyli w jedno miejsce. Polecił jednemu z piratów, aby powiadomił kapitana, podczas jego nieobecności on wydawał rozkazy jako pierwszy oficer. Sam rozejrzał się po statku, zobaczył nagle jak między beczkami coś się rusza, podszedł bliżej i zobaczył młodego chłopaka, który chował się tam, aby uniknąć walki z piratami. Odsunął beczki, a wtedy chłopak zorientował się, że Kuma odkrył jego kryjówkę, padł na kolana i zaczął z płaczem błagać o litość, pirat spojrzał na niego z miłym wyrazem twarzy jakby zlitował się nad człowiekiem.
- O jakie to smutne. Powiedział i w tej samej chwili wystrzelił z jednego pistoletu prosto w głowę chłopaka który bezwładnie opadł na ziemię z dziurą w głowie. Na jego twarzy nie było już tego udawanego zmartwienia.

*Dałem w funtach, bo nie chciałem się bawić w zmianę na inne waluty