Cytat:
Napisał Highlander  Anonim, powiem tak. Idąc tą logiką, fantazjować można o wielu rzeczach. Zarówno o byciu klonem Conana ze spiłowanymi numerami seryjnymi, jak i o wcielaniu się w zaginionego brata-bliźniaka Einsteina lub ucznia Cassanovy. Żeby móc wprowadzić owe fantazje w sesyjną "rzeczywistość", nie trzeba w prawdziwym życiu wyciskać 120 kg na klatę, potrafić rozpisać zimną fuzję na szkolnej tablicy, ani kultywować w domku letniskowym własnego haremu. |
Czytaj ze zrozumieniem najpierw, bo wyraźnie napisałem:
"nie będzie atrybutów mentalnych - gracze niech używają własnych atrybutów tego rodzaju", "Umiejętności wykraczające poza wiedzę gracza, ale posiadane przez postać oczywiście by działały.", "Idąc tą logiką nie uznałbyś siły za atrybut mentalny"
Więc powiedz inaczej. Ale najpierw przeczytaj na co chcesz odpowiadać. Luz.
Cytat:
Napisał Nemo Atrybut to aspekt bohatera. Jego charyzma jest w równym stopni aspektem co siła fizyczna. Dlaczego testujemy aspekt postaci gdy przychodzi do siły, a gdy przychodzi do charyzmy - aspekt gracza zamiast postaci? |
Nieważne. Serio. To stara sztuczka i myślałem, że wszyscy ją znają. Skoro nie to luz. Przynajmniej uświadomiłem sobie czemu gawędziarstwo jest takie popularne. "Nie możesz wymyśleć takiej taktyki, nie zdałeś testu na inteligencję!", "Twoje dziesięć argumentów rozbiłoby przeciwnika, ale nie zdałeś testu na charyzmę!", "Nie możesz użyć tych argumentów, nie zdałeś testu na mądrość!". Przesadzam? Nie, tak właśnie wynika z tego co napisałeś. Jeżeli ktoś chce odgrywać głupka to może to robić bez niskiego atrybutu inteligencji, jak ktoś chce odgrywać mądrale to ma umiejętności wiedza, nauki ścisłe, czy ogłada.
Inna sprawa, że jak ktoś ma wysoką charyzmę to co to właściwie oznacza? Że jest wygadany? Ma miłą aparycję? Jest miły? Miss Świata, która przy okazji byłaby profesorem psychologii i prawa nie przypadnie do gustu wszystkim. Jej wygadanie i bycie miłym może być wzięte za cwaniactwo, a uroda za podejrzane próby złamania oporu poprzez urok osobisty.