| Draugdin był skupiony na zbieraniu kryształów. Zbierał ich jak najwięcej i różnych kolorów. Nie traktował tego w charakterze te dla mnie te dla innych. wiedział, że tworzą drużynę, która już swój chrzest bojowy przeszła. Zbierał więc wszystko co dawało się łatwo oderwać od skały. Im więcej tym lepiej. Później się podzieli co komu się należy i co komu będzie potrzebne.
W pewnym momencie Alukard zbliżył się do niego i po cichu przekazał mu informacje zebrane przez zwiad. Schował ostatnie dwa kryształy i skierował swe kroki za towarzyszem.
Koboldy były trzy. Draugdina ta informacja zadowalała. Walka była jego żywiołem. Walka wspomagana magia dawała mu jeszcze większą satysfakcję z władania zarówno bronią jak i mocą. Trzy koboldy to był stosunkowo łatwy cel. Prawdopodobnie poradziłby sobie nawet sam z pokonaniem tak niezbyt wymagających przeciwników. Sytuację komplikowała jedynie jedna okoliczność. Trzeba to było zrobić bez wszczynania alarmu.
Draugdin był przekonany, że nie powinni mieć problemu z rozwiązaniem problemu trzech koboldów. Drużyna już raz pokazała swoją wartość bojową i nie wątpił, że zrobi to ponownie.
Trzeba było zaatakować szybko i precyzyjnie. Bezgłośnie.
__________________
There can be only One Draugdin!
We're fools to make war on our brothers in arms. |