| Lorenzo
Podał list Angelique po czym odwrócił się do dziewczyny
- Panienko - zagaił szeptem - wyglądasz na dziewczynę rozumną, miłą i sprytną. Przy tych słowach zanurzył rękę w kieszeni i brzęknął sakiewką.
- Zapewne obejrzałaś kopertę i przeczytałaś, że jesteśmy przyjaciółmi zmarłego messer Leonarda. Wiesz też kto wręczył Ci ten list i pamiętasz jak wyglądał.
Jesteś rezolutną panienką i bardzo ładną, ale nowa broszka, która podkreśliłaby kolor Twych fiołkowych oczu, na pewno by Ci się przydała. Kolejny, tak miły dla wszystkich uszu dzwięk talarów.
Lekki rumieniec, jaki wykwitł na policzkach dziewczyny oznaczał, iż dobrze zrozumiała Sandrone, dalej jednak zdawała się wahać jakiej odpowiedzi udzielić.
Lorenzo spojrzał wymownie w stronę Angelique i Caroline, jakiś damski drobiazg na pewno lepiej przemówiłby do wyobrazni służącej niż sama wizja paru talarów. Mały prezencik od dam, a na pewno obie towarzyszki oficera nimi były, mógł przełamać ostatecznie skrupuły dziewczyny. Słuzba widzi o wiele więcej niż wydaje się tym, którym służą, o czym Sandrone doskonale wiedział. |