| Przemek chciał tylko cicho przemknąć możliwie najdalej od smoka. Wiedział, że niektóre drapieżniki potrafią leżeć nieruchomo całymi godzinami, czekając, aż ofiara do nich podejdzie. Może ten gad żywił się ciekawskimi dziećmi?
Chłopiec jęknął cicho, kiedy Mela zaczęła mówić o pomocy groźnie wyglądającej bestii. Widocznie spotkanie z paplingami nie przekonało jeszcze malucha, że zupełnie nieznane zwierzęta mogą być groźne. Ulżyło mu nieco, gdy dziewczynka straciła chęć budzenia smoka, nawet zachichotał, kiedy dziewczyny spierały się o definicję dziewicy. Ale i tak nie czuł się zbyt spokojny w pobliżu śpiącego potwora.
- Ktokolwiek mieszka w tym domku na plaży, musi wiedzieć więcej, niż my. Na pewno będzie tam cieplej. - powiedział cicho, nerwowo spoglądając w stronę lasu. |