| Z mieszanymi uczuciami, elf coraz bardziej oddalał się od obozu żołnierzy. Nie był już tak pewny czy robią dobrze… ale czas ich naglił.
Idąc dalej ścieżką natrafili na kolejne elfie ruiny. Teu westchnął. Tyle elfiego dorobku, piękna i architektury zostało zniszczonych przez zachłanne ludzkie i krasnoludzkie dłonie. Bez troskliwej opieki budowle niszczały. Niektórzy mówią, że to dlatego, że elfie konstrukcje są mało trwałe, ale elfy tworzą budowle za pomocą magii, napełniając je energią, która niejako daje im coś na wzór życia. Bez opieki mistrzów, bez elfów które korzystały z budowli – te popadały w depresję i samozniszczenie.
Mag miał co prawda ochotę przyjrzeć się dokładniej ruinom, ale nie było na to czasu.
-Kryć się! – krzyknął gdy poleciały pierwsze strzały.
Roger jak zwykle miał zamiar zwalić cały problem na magów w drużynie, elf westchnął. Skrył się w ciemności, która zaczęła rozmywać jego kontury. Chciał podejść na tyle blisko, aby wezwać ciemność w miejscu skąd leciały strzały. Nie miał zamiaru zabijać go póki nie dowie się kim jest. Zamiast tego chciał go wypłoszyć dzięki swojej przerażającej magii. |