| Pomimo chłodu zasypiacie kolejno, pamiętając, że czeka Was nocna warta. Tiloup już zaczął swoją, ale pokręciwszy się chwilę i powęszywszy w stronę zachodnią, uspokoił się i usiadł na kocu. Prócz kołyszących się łodyg ziemniaków nie widzisz, Phaere, nic. Pocieszajaca jest myśl, że cokolwiek tam było - jeśli w ogóle - nie jest potężnych rozmiarów, gdyż ziemnaki nie mają nawet pół metra. Z góry również nic ciekawego nie widać zwłaszcza, że kołyszące się na silnym wietrze liście dość skutecznie utrudniają obserwację. Daleko, daleko znów zagrzmiało. Chwilę później macie wrażenie, że ziemia lekko zadrzała. Kot zerwał się znów nasłuchując, po czym po jakimś czasie ułożył spowrotem i zasnął. Wam również kleją się oczy po wędrówce i dniu pełnym wrażeń. Trzeba przyznać też, że ostatnio nie sypialiście zbyt długo. |