| Oren skradał się z nie najgorszym wynikiem. Nie był do tego przyzwyczajony, ale jak widać musiał mieć do tego wrodzony talent. Kiedy rozpoczęła się walka, czarodziej skupił się na tajemniczym mężczyźnie znajdującym się na drodze. W prawdzie na przeciwko niego stał Kikata, Oren nie chciał jednak ryzykować. Skupił się, mrucząc pod nosem tajemną formułę w języku, który tylko on sam rozumiał. Po chwili w jego dłoniach pojawiła się kula czystej energii. Po chwili wystrzeliła w kierunku tajemniczego mężczyzny, bezbłędnie trafiając go.
Kiedy pocisk szybował w kierunku swojego celu, mag przygotowywał już kolejny czar. Tym razem po dłuższej inkantacji z jego dłoni wystrzelił czarny promień, który ponownie poszybował w kierunku tajemniczego wojownika zwartego w walce z Kikatą. Oren po rzuceniu drugiego czaru odwrócił się od toczącej się na trakcie walki. Wydawało mu się, iż wystarczająco pomógł honorowemu wojownikowi. Pora była pomóc swoim towarzyszom.
Jego palce migały błyskawicznie a usta wypluwały kolejne linijki czarodziejskich zaklęć. W końcu jeden z goblinów ugodzony został mroźnym promieniem. Walka dobiegła końca.
Oren podszedł na trakt, przyglądając się leżącemu na ziemi mężczyźnie. Przysłuchał się przemowie Kikaty. Był daleki od zabijania mężczyzny. Jednak to nie on trzymał broń, ponadto nie on dowodził. Oczekiwał jakiejś reakcji ze strony kapitana, patrząc w jego kierunku wymownie.
__________________
"Marzę o cofnięciu czasu. Chciałbym wrócić na pewne rozstaje dróg w swoim życiu, jeszcze raz przeczytać uważnie napisy na drogowskazach i pójść w innym kierunku". - Janusz Leon Wiśniewski |