| Można tutaj było wietrzyć podstęp. W gronie zaproszonych nie znajdowała się żadna kobieta. Mogło być to zwyczajnym przypadkiem. Posłańcem zleceniodawcy okazała się młoda i piękna kobieta. Być może jej uroki miały za zadanie stłamsić zmysły najemników. Tych, zaś, którzy jej urokami zainteresowani nie byli, miała omamić złotem. Nie było go tak wiele, ale dziesięć złotych monet za sam fakt przybycia na spotkanie nie był byle gestem.
-Owszem zacny panie. Będziecie wędrować pieszo, lub wozem. Ja zaś mam młodego i silnego rumaka z jednej z najlepszych Silvańskich hodowli koni. Dwa razy jego szybkość uratowała mi życie. Zawierzam mu na tyle, by i trzeci raz dać mu możliwość udowodnienia swej wartości.- skinęła głową tłumacząc pierwszą wątpliwość Heinricha.
-Pan mój dogadany był z milicją z Ostrova. Kiedy ludzie zaczęli znikać tamci się wycofali z umowy, tłumacząc że bardziej niż o nie swoje włości muszą dbać o osadę. Pan mój rozliczy się z nimi osobno. Was zaś wezwano od razu, gdy tamci wycofali się z danego słowa. Nie ma w tym żadnej tajemnicy.- ponownie skinęła głową.
-Co zaś się tyczy tego miejsca...- wejrzała dookoła robiąc skwaszoną minę -Goście ważni przybyli do mego pana rozprawiać o interesach i przyszłości. W sprawie kopalni i bestii dostałam pełnomocnictwo, jednak dworek nie mój i zapraszać was tam mi nie wolno. Myślę, że jeśli dzisiaj jeszcze ruszycie, jak to zrobił wasz kompan, to braki gospody nie będą wam uciążliwe...- skończyła kwestie Heinricha uśmiechając się lekko. Nie wyglądała na zdziwioną z zadanych jej pytań.
__________________
A na sektorach, śląski koran, spora sfora fanów śląskiej dumy, znów wszyscy na Ruch katować głosowe struny! |