| Czarnoksiężnik skrzywił się widząc, że pozostali dokonali wyboru nie po jego myśli. Nie miał zamiaru zostawać sam w szczerym polu. Samodzielnie zginąłby z braku jedzenia i zimna w ciągu doby, więc ociągając się ruszył za pozostałymi.
Słowa Draugdina wyrażały to co i sam sądził. Pokiwał smutno głową.
- Masz rację Draugdinie, że wygląda to jakby ktoś nami sterował, ale czyż nie tak właśnie jest? Jesteśmy zapewne tylko pionkami w rękach bogów. Tiamat jest w to zaangażowana, więc inni bogowie też. Kto wie, czy ten stary czarodziej nie jest jakimś awatarem Ogmy? Coś od nas na pewno zależy, bo inaczej bogowie nie zaprzątaliby sobie nami głowy. Miejmy nadzieję, że sprostamy ich życzeniom, bo inaczej czeka nas niechybna śmierć.
Dalej szedł powoli poprzez mgłę ze spuszczoną głową, kiwając nią jakby sam sobie przytakiwał. |