| Nie skomentował słów karczemnego wykidajły. Przyjdzie i na niego czas. Twarz ciągle bolała, mimo to usiadł do stołu, gdzie osobnik tłumaczył swój plan. Wybitnie złożony i przemyślany. W życiu większej głupoty nie słyszał, lecz zgodził się na niego. Podczas gdy pseudo rycerz tłumaczył kolejne kroki działania on rozmyślał nad różnymi sposobami odebrania tarczy bez pomocy. Fakt byłoby to złamanie danego słowa, jednak może spowiednicy odpuściliby mu ten grzech? Może tak a może nie. Z resztą szaleńczy plan de Lorha mógł sprawić, że nie tylko nie zostaną mu odpuszczone grzechy, ale i zwyczajnie zostanie powieszony. Z drugiej strony, jakaż to była by pomoc z jego strony, gdyby faktycznie miał tylko udawać udzielającego na ulicy ślubu. Mimo iż nigdy tego nie robił mógł się poświęcić. Dla niego najważniejszy był kościół i Niezwyciężony a nie król i jego polityczne niesnaski.
Pokręcił głową z politowaniem.
-W życiu żem głupszego planu nie słyszał, ale jakem poprzysiągł tak słowa dotrzymam. Niechaj tak się stanie jak prawisz.- zwrócił się do rycerza -Nim jednak cokolwiek zrobię, daj mi tarczę. Nie żebym powątpiewał w twój honor, lecz życie bywa okrutne a los lubi z nas szydzić. Wolałbym aby artefakt znajdował się w rękach kościoła, kiedy to wszystko się zacznie.- rzekł ozięble -W tym całym chaosie tarcza mogłaby znaleźć przez przypadek kolejnego, nieprawidłowego właściciela i całe moje poszukiwania wzięłyby w łeb.- wejrzał na de Lorha -Zatem jeśli chcesz mej pomocy, daj mi pierwej tarczę. Wtedy ja poczynię, co uznasz za stosowne.- podyktował swe warunki czekając na odpowiedź.
__________________
A na sektorach, śląski koran, spora sfora fanów śląskiej dumy, znów wszyscy na Ruch katować głosowe struny! |