| Gerfyn stał ściśnięty w tłumku, który otaczał grupę graczy. Nie spodziewał się takiego zainteresowania. Z dotychczasowych obserwacji wywnioskował, że różne gry hazardowe były popularną rozrywką karczemną. Dominowały oczywiście te, do których przybory były poręczne i tanie, czyli wszelkie odmiany kości i kart. Trudno było także nie dostrzec, że niezwykle często była to jedynie gra wstępna... do rozróby. Po kilku partiach i zwyczajowej wymianie grzeczności ("Ten sk***iel oszukuje!", "Jak śmiesz mnie oskarżać?!") przechodzono do rękoczynów. Hałaśliwe krasnoludy pozwalały podejrzewać, że wkrótce i tutaj rozpocznie się bitka. I zapewne ta nadzieja zgromadziła tłumek gapiów (nie wspominając o możliwości pozbawienia kogoś sakiewki).
Gdy od stołu odszedł jeden z grających, a grupa widzów nieco przerzedziła, Gerfyn zwęszył swoją szansę. Przecisnął się w stronę stołu, dał dziewce karczemnej znak, żeby podała dwa piwa i przysiadł się do grających.
- Widzę, że Wasz kompan zrezygnował. Pozwolę więc sobie dołączyć do gry. Jestem Gerfyn Lyrd Deroth aep Gerrof, tutaj przejazdem w drodze do Novigradu. A gdzie Wasza droga wiedzie?
Własnych kości nie miał, ale szybko znalazła się osoba gotowa mu pożyczyć swoje. Gerfyn rzucił nimi kilkakrotnie, żeby upewnić się, że nie ryzykuje szybkiej utraty palców, po czym przyłączył się do gry. Gdy kelnerka przyniosła piwa, gestem pokazał, żeby jedno z nich podała Morvenowi.
__________________
Within the spreading darkness we exchanged vows of revolution.
Because I must not allow anyone to stand in my way.
-DN
Dyżurny Purysta Językowy |