| Pierwszą trudnością okazał się być dopiero dźwięk, jaki usłyszał Kurt w mieszkaniu, dotychczas wszystko szło gładko. Oczywistym było, że na jakąś trudność natknąć się musi, nigdy nie mogło być za łatwo. Dosłownie na sekundę wpadł mu do głowy szybkiego czmychnięcia. Kilka czynników mówiło, że mógł się spodziewać czegoś niemiłego. Nie mógł jednak od tak się poddać, honor złodzieja mu na to nie pozwalał. Uciekało się dopiero wtedy, gdy widziało się podbiegającą z toporem rozwścieczoną ofiarę. On już nie pierwszy raz kradł, by byle szelest go zniechęcił. Należało więc tylko zachować ogromną ostrożność. Zanim zacznie cokolwiek kraść, musiał dowiedzieć się, co było przyczyną owego dźwięku. Cichutko, chodząc na palcach starał się, rozglądając czujnie, zlokalizować źródło dźwięku, zostawiając za sobą mocniej uchylone drzwi, gdyby szybko musiał uciekać. Nie znał za dobrze układu mieszkania, więc mógł tu nastąpić pewien problem z przemieszczaniem się. Dlatego szło mu to strasznie powoli, dodatkowo biorąc pod uwagę to, że spodziewał się wszystkiego. Szukał jakichkolwiek pułapek, zabezpieczeń, czy nawet innych żywych istot, zanim te znajdą jego. Jeszcze raz w duchu przeklął, czemu nigdy coś nie może pójść zupełnie łatwo. Takie chwile, przez nerwy, potrafiły skrócić życie o ładnych kilka lat. |