Brain

Elf pozornie przyjaznym uśmiechem pożegnał towarzystwo. Dlaczego? Najważniejszym powodem była obecność krasnoludów i choć mistrz Erlond zaklinał go elf nie dał słowa, że będzie im słodki jak miód. Dlatego wolał się wycofać, teraz, puki jeszcze czas. Ruszył na krótki odprężający spacer po ogrodach Rivendell. Cieszył się, iż nie musi radzić z innymi o ważnych sprawach. W przeciwieństwie do Elronda Pen nie był myślicielem. Był tropicielem i mistrzem łuczniczym. To od niego wielu elfów mogłoby się uczyć. Lubił to. Połączył w swym życiu przyjemne z pożytecznym. Westchnął ciężko. Ponure myśli znów go dopadły. Zamiast radować się ze spaceru myślami tkwił w tej przeklętej sali obrad. Wiedział o czym będzie mowa. Spodziewał się też, że zostanie wezwany. Westchnął ponownie. Zamknął oczy. Oczyma wyobraźni widział ogromny las. Słońce prześwitywało przez gęste korony drzew. Ptaki świergotały wesołe pieśni. On, oparty o drzewo stał z łukiem nieopodal wodopoju. Widział dorodnego jelenia o pięknym Porożu. Zwierzę wolno, majestatycznie podchodziło do wodopoju. Pen uniósł swój wierny łuk i naciągnął cięciwę. Zrobił to tak cicho, że zwierzę nie zareagowało. Elf stał przez chwilę w pozycji strzeleckiej by nagle puścić cięciwę, która zabrzęczała. Spłoszony jeleń umknął cały i zdrowy, bo elf celowo nie nałożył strzały. Nie miał Za zadanie upolowanie zwierzyny a jedynie zbadanie śladów w okół wodopoju.
Nagle ktoś dotknął jego ramienia. Gdy się odwrócił ujrzał jednego z pomocników mistrza Elronda
- Mistrz prosi na salę
Oświadczył. Elf nie był tym zaskoczony, ale też nie bardzo chciał tam iść. Musiał jednak przez szacunek dla Elronda. W milczeniu skinął potakująco głową. Gdy pomocnk Elronda oddalił się łucznik westchnął i chcąc nie chcąc wrócił do reszty. Trzymał się jednak dyskretnie, na uboczu by bie być zarzewiem nowych międzurasowych konfliktów.

 

__________________
Before each night is done
Their plan will be unfurled
By the dawning of the sun
They'll take over the world