| Furion wydawał się być zaskoczony postępowaniem towarzyszy. Sądził, że elfy potrafią myśleć. Cóż... Widocznie się myliłem. Eldarion miał słuszność, przecież to jest logiczne, że inaczej nie mógł postąpić, bez zwrócenia na siebie uwagi. Tóż to król! A w obozie mogliby być szpiedzy, przekupieni, albo coś podobnego... Spojrzał na ciemnego kolesia, uznał, że warto by z nim nawiązać jakiś kontakt. Czas, coś działać
- Widzę, że jesteś tak samo jak ja, zdziwiony postępowaniem elfów. Niby są inteligentne, a tak na prawdę, jest inaczej...
Następnie zwrócił się do reszty:
- Nie możemy się poddawać ludzie i krasnoludy. Elfy zawiodły, ale my nie możemy. Nie możemy pokazać, że jesteśmy podobni do nich... Nieee, my jesteśmy mądrzejsi. Wiemy, że Eldarion, wie co robi, wie, że to jest konieczne... Więc towarzysze, razem, damy radę!
Wyciągnął miecz w górę.
- Damy radę! Nie zawiedziemy króla, jak te elfy. One mogą sobie odpłynąć jak tchórze, lecz my, nie zostawilibyśmy Śródziemia, nawet, gdybyśmy mogli, więc uważam, że trzeba ustanowić kogoś, kto będzie panował nad drużyną. Kogoś, kto wie co jest słuszne, a co nie. Kogoś silnego w woli. Kto jest ze mną? Kto chce tak jak ja, dobrze wykonać misję? Kto?!
Na ostatnie słowo podniósł głos, podnosząc miecz do góry. |