| ~Niech to szlag... jak mnie zbyt rani to nie pokonam czarnoksiężnika~ pomyślał Mordrin. Jego przeciwnik był na lepszej pozycji i miał puklerz. I był krasnoludem. I miał topór. Szlag! nikt już nie trzyma fasonu! Ten puklerz najbardziej przeszkadzał Mordrinowi. Sytuacja wyglądała nieciekawie. W sumie lepiej było puścić studenta przodem. Mała strata a jako przynęta lepsza. Jednak teraz musiał polegać na sobie i może żołnierzu co stał za nim z kuszą. Mordrin przyjął pozycję bojową, miecz trzymając tak aby parować ciosy kiedy Badall wrzeszczał. Mordrin tymczasem odezwał się do Knuta.
-Rób co mówię albo nie wyjdziemy stąd żywi...
Nie ma nic gorszego niż krasnolud w walce, która zdaje się być jego ostatnią. Każdy taki krasnolud miał pewnie kilka takich walk, Mordrin miał ich tyle ile trolli na koncie. Teraz żałował że nie ma butelki wódki. W ogóle ciągle żałował że nie ma alkoholu ale to już inna kwestia.
-Arrrrgh!
Mordrin wydał z siebie okrzyk i upozorował szybko atak. Liczył że Badall postawi gardę lecz zaraz ją opuści żeby zadać cios. Mordrin podniósł więc na niego miecz z okrzykiem i zaraz się wycofał, przylgnął do ściany i krzyknął do Knuta.
-Knut! strzelaj!
Dalej taktyka miała być prosta. Mordrin po strzale znów staje do walki. Pozycja obronna. Wyczekuje na odpowiedni moment. Jest niżej bo stoją na schodach. Mordrin ma większy zasięg miecza niż Badall ze swoim jednoręcznym toporem i puklerzem. Jeśli po strzale Knuta Badall dalej stawia opór to trzeba walczyć. Mordrin będzie starał się zadać ciosy(rany kłute) poniżej tułowia lub w nogi. |