Komtur

Gislan widział błysk w oku Bruna i jego zaciśnięte usta. Wiedział do czego jest zdolny i chyba tylko jego własna obecność, powstrzymywała łowcę nagród przed zarąbaniem Iskarioty. Krasnolud coraz bardziej jednak miał wątpliwości co do nikczemnej natury Iskarioty, coś podświadomie czuł, że ten szaleniec został paskudnie wykorzystany, podobnie jak reszta tych biedaków. Gislan miałby to głęboko w dupie, gdyby nie przyrzeczenie, które złożył von Antarze. Miał chronić tych biedaków przed potworem, a nie bawić się z nimi w mordercze przepychanki. Jak tak dalej pójdzie, to nie pozostanie mu nic innego jak wyruszyć na poszukiwanie siedliska trolli.

- Bierz tego pijaka - powiedział do czarnego i rzucił mu Iskariotę pod nogi. Cały czas był jednak gotowy do ataku w razie gdyby zastępca proroka i jego ludzie zdecydowali się na inne rozwiązanie niż uczciwa wymiana.