| Kurt wstał z ziemi i podszedł koło studni. Wrzucił do niej truchło i wymienił porozumiewawcze spojrzenie z Bratem Albertem. Następnie z miną, która nie okazywała uczuć przemówił nim Eddard w ogóle zdążył odpowiedzieć młokosowi na potok jego słów.
- Stul pysk psie! Nikt Cię kurwa o zdanie nie prosił. Nikt Cię też nie zapraszał na wyprawę. Zgłosiłeś się? To wykonuj kurwa rozkazy, albo będziesz błagał Panią Miłosierdzia o to, żeby ukróciła Twoich cierpień. Rozumiesz? - nie dał mu odpowiedzieć. Chcesz wiedzieć kim jest Eddard? Katem. Służył w armii Imperium jako kat. Jego topór ściął więcej Imperialnych mord niż Ty widziałeś w swoim życiu na oczy. To tym toporem wykonano egzekucję na Wilczej Chorągwi podczas Wojny Domowej. Dlatego Eddarda wielu nazywa Czarną Śmiercią. Tam gdzie się pojawił był jak Czarna Zaraza. Zawsze przynosił ze sobą śmierć i cierpienie - Kurt wyciągnął nóż - masz kurwa jeszcze jakieś trapiące Cię pytania chłoptasiu?!
- Dość! - krzyknął Albert i złapał Kurta za dłoń. Nie przyjechaliśmy tu żeby się pozabijać. Przypominam Herr Schädel, że to Ja tu dowodzę i póki ten stan rzeczy się utrzymuje radzę zachować nerwy dla siebie. Prawdopodobnie mamy do czynienia z zarazą, albo czymś o wiele gorszym. W chacie są przegniłe ciała w łożu. Nakryte kocem. Nie możemy stwierdzić kim oni byli. Proponuję całość spalić i nie zostawać tu na noc. Zaryzykujemy dalszą drogę do Grunère i tam odpoczniemy. Może czegoś się dowiemy. Sven w moich jukach jest manierka z wodą i płótno. Ogarnij ten syf z siebie. Nie używajcie wody, która znajduje się na tym terenie. Może być skażona. Kurt. Weźmiesz Eddarda, Borsa, Tomasa i pójdziecie przeczesać teren. Weźcie wartościowe rzeczy, a resztę spalcie. Ule Ty pójdziesz ze mną i przygotujemy konie do dalszej drogi. |