| Po przeładowaniu broni Dawit kolejny raz wymierzył we wrogów. Bez osłony, bez niczego byli łatwym celem. - Dalej moje drogie! Śrutem ich, śrutem!. Wystrzelił szybko, gdyż spodziewał się, że jego towarzysze zaraz się na nich wysypią. Później będzie się starał zająć taką pozycję, by mieć możliwość strzału. Pewnego strzału, bez ryzyka ustrzelenie któregoś ze znajomków. Bo w końcu pewnie po takim nawet przypadkowym trafieniu znajomkami już mogli przestać być. Felix, zrób z nich pieczone kiełbaski! – zawołał ~hmmm…ale bym zjadł pieczone kiełbaski~ pomyślał od razu |