| Dziwny jest ta kraina-pomyślał de Banx. Osadnicy musieli być bardzo odważnymi i zaradnymi ludźmi skoro na co dzień stawiali czoła nieznanemu. Jakaż odmiana po tchórzliwych, leniwych i często zapijaczonych chłopach z Iris. Z drugiej strony już niedługo to jemu przyjdzie stawiać czoła nieznanemu. To nie będzie taki łatwy kawałek chleba jak początkowo myślał Piotr. Tymczasem szlachcic dojrzał swego towarzysza…wraz z beczką bananowego piwa, tak wiec nie tylko jemu ten trunek tak zasmakował. Piotr nie pochwalał bynajmniej kradzieży, gdyby był to ktoś inny zapewne by go powstrzymał. Tymczasem jednak uśmiechnął się pod nosem i rzekł:
-Radze waszmości szybko dotoczyć beczkę do naszej siedziby. Miejmy nadzieje, że mamy jakaś piwniczkę, gdzie moglibyśmy trzymać takie trunki. Ja tymczasem zamierzam się jeszcze przejść. Do zobaczenia.
Piotr zdjął kapelusz, skłonił się leciutko po czym odszedł w swoją stronę. Gdyby go złapali wraz z nim to była by dla de Banxa straszna hańba. Miał jednak nadzieje, że Anthonemu się uda, jeśli tak to chyba nie zatrzyma całej beczki tylko dla siebie? |